Abakada ng Pag-ibig: Odette Chapter 6

FREE TAGALOG ROMANCE NOVELS

CHAPTER 6

MALAPIT nang magsimula ang screening ng pelikula nang makarating sila sa Cinerama.

        “Sa orchestra na lang tayo,” sabi ni Odette.

        “Sa lodge na,” sagot ni Ben.

        “Sige,” tango rin niya.

        “Basta ba hindi balcony, e,” naisip ng dalaga.

        Pagpasok nila sa loob, napatunayan niyang wala naman pala siyang dapat ikabahala. Dahil kahit pa sa balcony sila nagtuloy, punung-puno rin iyon ng mga kaibigan nila’t kaibigan ng kanilang mga magulang. Kabi-kabila nga ang ginawa nilang pagbati habang papunta sila sa mga upuang nakasaad sa kanilang mga tickets.

        “Nandito na yata ang kalahati ng buong bayan, a,” sabi ni Odette nang makaupo sila.

        “That’s just means you made the right decision,” sagot ni Ben. “Kita mo, marami pa ring gustong manood nito dito kahit rerun.”

        Kumportableng-komportable na nga si Odette.

        Nang magdilim ang mga ilaw at magsimula ang Titanic, kampante na siyang sumandal nang husto sa kanyang upuan.

        Kabisadung-kabisado na niya ang pelikulang makailang ulit na nga niyang napanood sa video. Ini-enjoy na lamang niya ngayong makita ito sa higanteng screen.

        Iba nga pala ang pakiramdam ng pinanonood ito sa sinehan. At tama ang sinabi ni Ben. Matatawag nga itong perfect date movie. Masarap panoorin nang may ka-date. Lalo na siguro kung boyfriend mo.

        Napabuntonghininga si Odette.

        Naalala na naman niya ang kanyang kawalan. Ang  pinakamalaking pagkukulang sa kanyang buhay.

        Kasabay niyon, naramdaman niyang nakadikit pala ang kanyang balikat sa balikat ni Ben.

        Nagkaideya ang dalaga – na lihim niyang ikinangiti. Puwede siyang magkunwari sa kanyang sarili na boyfriend  niya si Ben. Maranasan man lang niya ang pakiramdam ng nanonood ng sine na kasama ang boyfriend.

        Ano pa kaya ang puwede nilang gawin sa ganitong pagkakataon kung nagkataon ngang boyfriend niya si Ben? Naalala niya ang mga nabasa niya sa mga paborito niyang nobela.

        Napalunok si Odette.

        Na-imagine niyang nakaakbay si Ben sa kanya. Pagkatapos, kakabigin siya nitong papalapit. Itataas ng kabila nitong kamay ang kanyang mukha. At hahagkan siya sa mga labi.

        Kamuntik na siyang mapasinghap.

        Pero may umubo sa kanyang likuran. At natauhan si Odette.

        Nakapaligid nga pala sa kanila hindi lang ang ilan sa kanilang mga kaibigan kundi pati na rin ang ilang mga kaibigan ng mga magulang nila. Kahit pa totoong boyfriend niya ang kanyang kasama, hindi nila puwedeng gawin ang tulad ng sa mga nabasa niya. Ang mga pinapantasya niya.

        Iba nga pala rito sa Paraiso. Palibhasa’y  iilan lang itong mga sinehan at magkakakilala ang halos lahat ng mga magkakababayan, imposibleng magkaroon ng privacy sa ganitong lugar.

        Napailing sa sarili si Odette.

        Kahit pala boyfriend niya si Ben, hanggang pagpapantasya lang din ang puwede niyang gawin sa sinehan. Hanggang ganitong pagdidikit lang ng balikat ang puwede nilang pangahasan.

        Pero noon niya napatunayang may sarili rin palang excitement ang ganoong situwasyon. Iyong parang napakainosente ng kanilang kalagayan – magkatabi’t nagkakadikit lang ang mga balikat. Paano kung sa mga sandali ring iyon ay nagkakaisa ang magkatipan sa kanilang iniisip at pinapantasya? Kung ang bahagyang-bahagyang pagkiskis ng kanilang balat sa isa’t isa ay may hatid na mensaheng sila lamang ang nakakaunawa? Ay, mas lalo pa yatang nakakadarang ang ganoong eksena.

        Kahit nga siya lang ang nakakaisip ng ganoon ay naapektuhan na si Odette. Bumilis ang pintig ng kanyang pulso. Parang kinapos siya ng hininga.

        Bigla niyang naramdaman ang init na dala ng balikat ni Ben sa kanyang balikat. Ang lambot ng tela ng t-shirt nitong nakadikit sa kanyang balat.

        Nakadama ng panghihinayang ang dalaga.

        Ito talagang lalaking ito, sabi niya sa sarili, pinagpapantasyahan ko na’t lahat-lahat, wala pa ring kamuwang-muwang. Hopeless talaga.

        Para namang sinadya na ang kasunod na eksena ng pelikula ay iyong iginuguhit ni Leonardo DiCaprio ang bidang babaing walang saplot.

        Natigilan si Odette.

        Kahit kasi makailang ulit na niyang napanood ang eksena, ngayon lang niya naiugnay ang reaksiyon at personalidad ng karakter ni Leonardo kay Ben. Iyong pagkayanig nito sa paghuhubad ng bidang babae sa harap nito. Iyong halos panginginig ng mga kamay nito habang iginuguhit ang kaharap na kariktan.

        Iyon mismong mga reaksiyong iyon ng karakter ni Leonardo ang bumundol as kanyang puso mula pa lang sa una niyang pagpanood sa Titanic. Nakakaantig pala ng damdamin ang ganoong reaksiyon ng isang lalaking masyadong umiibig.

        Ganoon din kaya si Ben?

        Pagdating sa eksena ng pagtatalik ng mga bida sa pelikula, hirap na si Odete na gawing normal ang kanyang paghinga.

        Mabuti na lang at madilim sa loob ng sinehan dahil ang hindi na niya nagawang kontrolin ay ang pamumula ng kanyang mukha.

        Hindi na rin niya napigil ang eksenang dumating sa kanyang imahinasyon. Mga eksenang kinatatampukan nilang dalawa ni Ben. Mga eksenang naglalarawan sa magiging reaksiyon ni Ben sakaling silang dalawa ang dumating sa ganoong situwasyon.

        Biglang nagkaroon ng ibang dimensiyon ang binata sa kanyang paningin. Hindi na ngayon katawa-tawa o nakakaawa para sa kanya ang pagkamaginoo nito. Ang ibayo nitong ingat sa pakikitungo sa kanya.

        Kung ganito kamaginoo at kaingat si Ben ngayong  nanliligaw pa lamang, paano naman kaya ito sakaling mabigyan na niya ng permiso at karapatang maging boyfriend niya? O asawa?

        Parang kiniliti ang puso ni Odette sa ideyang iyon.

        Iba na tuloy ang pakiramdam niya habang pinanonood ang natitira pang bahagi ng pelikula. Nakatutok man sa harap ang kanyang mga mata, nakatuon naman ang kabuuan ng kanyang atensiyon at pakikiramdam sa kanyang katabi.

        Pero tulad ng dapat na nga niyang asahan, natapos at natapos ang Titanic nang walang anumang ginawa si Ben liban sa di marahil sinadyang pagkakadikit ng balikat nito sa balikat niya.

        Bumaling lang ito sa kanya nang magbukas na uli ang mga ilaw sa loob ng sinehan.

        “So did you enjoy it?” tanong pa nito. “Umiiyak ka ba?”

        “Hindi, ha?” sagot ni Odette. “Pero mas feel na feel nga pala itong panoorin nang ganito.”

        “Salamat naman at hindi ka nagsisisi,” sabi ni Ben.

        “Hinding-hindi talaga,” depinidong sagot niya.

        Noong nasa daan na sila pauwi, tinukso siya ng binata.

        “Baka mapanaginipan mo pa niyan si Leonardo DiCaprio,” sabi nito.

        “Ay, hindi ko naman crush si Leo,” iling niya. “Gustung-gusto ko ang team-up nila ni Kate sa movie. Bagay na bagay sila. Pero personally, parang totoy ang tingin ko sa kanya. I prefer more mature men. At least, older sa akin.”

        “Like me?” pabirong sagot ni Ben.

        Nagulat si Odette. Pero nagawa pa rin niyang makabawi.

        “Nag-aambisyon ka palang makalamang kay Leonardo, ha?” ganting tukso niya sa binata. “Palagay ko, ikaw itong mananaginip mamaya kay Kate Winslet.”

        Tumawa lang si Ben.

        Paghimpil nila sa tapat ng bahay, umibis na agad ang binata. Sinamahan siya nito hanggang sa mismong front door.

        “Tulog na tulog na yata silang lahat,” pansin nito.

        “Tumawag ako kanina’t nagbilin na huwag na nila akong hintayin,” paliwanag ni Odette. “May susi naman ako na palagi kong dala.”

        “Akin na,” sabi ni Ben. “I’ll open the door for you.”

        Iniabot niya rito ang kanyang bungkos ng mga susi. Nakahiwalay na ang para sa front door.

        Binuksan nga ni Ben ang pinto at hinawakan pang nakabukas para sa kanya.

        “Pasok na,” sabi nito. “I’ll wait until you lock up from the inside bago ako aalis.”

        Pagdaan niya sa tabi nito, saka naman halos ibinulong na nito sa kanya ang mga katagang, “Good night”.

        Napatingala tuloy si Odette. Nataon pa namang halos magkadikit na sila.

        Nasalubong niya ang matiim na titig ni Ben.

        “G-good night,” kamuntik nang mautal na sagot niya bago mabilis na pumasok ng bahay.

        Nakangiti na nang kaswal si Ben pagbaling niya uli rito.

        “Lock the door na,” sabi pa nito.

        Sumunod na lamang siya.

        “Aalis na ako,” paalam pa ng binata mula sa kabila ng pinto.

        Sinilip ito ni Odette mula sa bintanang katabi ng pinto. Hindi naman siya makikita ni Ben dahil wala nang ilaw sa loob ng bahay. Umalis lang siya sa tabi ng bintana nang makaalis na rin ang kotse ng binata.

        Nalilitong pumanhik si Odette sa kanyang kuwarto.

        Hindi niya malaman kung bakit parang magmula lang noong isang araw ay kayrami nang nagbago kay Ben. Mga pagbabagong hindi naman niya eksaktong maipaliwanag.

        Oo nga’t nagpahayag ito na babaguhin na ang sarili. Aalis na sa masyadong pagkatradisyonal.

        Pero kung tutuusin, ang nakita lang niyang hayagang pagbabago kay Ben ay ang suot nito ngayong gabi. Na bumagay naman.

        Napailing sa sarili si Odette habang naghuhubad na ng damit sa kanyang sariling banyo.

        Hindi lang iyon, e. May subtle changes talaga kay Ben na nakakapanibago sa kanya.

        Noong isang araw, akala niya, ‘yung pagpapakamisteryoso lang nito ang kakaiba. Kaso, natugunan na iyon ng pagpapaliwanag ng binata kinabukasan.

        Nasa shower na si Odette nang maisip niyang hindi kaya siya ang nagbago at hindi lang si Ben?

        Oo nga. Bakit ba bigla na lang niyang napagtuunan ng pansin ang kababata? Katulad na lang kanina sa sinehan.

        Nagsasabon pa naman ng katawan si Odette nang magbalik sa kanyang imahinasyon ang mga eksenang naisip niya kanina sa sinehan. Parang bigla tuloy naging sensitibo ang kanyang balat maging sa sarili niyang mga kamay.

        Bigla rin niyang naalala ang nangyari kanina sa ibaba.

        Noong tumingala siya habang magkatabi at halos magkadikit na sila ni Ben. Kaunting-kaunting yuko na lamang pala nito’y magdidikit na ang kanilang mga labi. Ganoon katugma ang kanilang height sa isa-isa. A perfect fit.

        Hindi niya naiwasang maisip na sakaling magkaharap sila’t magkayakap ngayon ni Ben ay eksaktung-eksakto ring magtutugma ang kanilang mga katawan sa isa’t isa.

        Nayakap ni Odette ang kanyang sarili.

        Pagkatapos, minadali na niya ang pagbabanlaw.

        Tinatangka niyang burahin sa kanyang isip si Ben. Para kasing nakaka-guilty.

        Para ring napapahiya siya sa kanyang sarili. After all these years at sa lahat ng pamimintas niya sa kababata’t kinakapatid, heto siya ngayon at pinagpapantasyahan si Ben.

        Kailangan na talagang mahanap niya ang kanyang romance novel hero. Dahil kung hindi, baka bago pa man siya tumandang dalaga ay mapagdiskitahan na niya si Ben.

(Kapag hindi lumabas ang kasunod na chapter pagkatapos nito, pindutin ang > o kaya’y ang Mga Lumang Mga Post na link.)

(Link sa listahan ng iba pang mga nobela.)