Abakada ng Pag-ibig: Odette Chapter 11

FREE TAGALOG ROMANCE NOVELS

CHAPTER 11

 

KITANG-KITA ang pangamba  sa mukha ni Ben. Ang magkahalong pag-asa’t takot.

        Parang bulang nawala ang magaang na pakiramdam ni Odette. Ang panunukso niya.

        Biglang parang piniga ang puso niya. Hindi pala niya kayang makita nang ganito si Ben.

        Siya rin ang nasasaktan.

        “On second thought, I’m glad you didn’t say anything sooner,” seryoso na ring sabi niya sa binata. “Noon kasi, malabo pa ang mga hinahanap ko. Hindi ko pa talaga naiintindihan kung ano ang gusto ko. But now I know. Sigurado na ako.”

        “Na ano?” tanong ni Ben.

        Nilapitan niya ito. Hinarap.

        Nakatingala siya. Malapit na malapit kay Ben.

        “Na gusto kong halikan mo ako,” sagot niya.

        Sumiklab ang apoy sa mga mata ng binata.

        Napasinghap si Odette sa kanyang nakita.

        Humakbang pa si Ben nang palapit sa kanya, hanggang sa magdikit na sila. Nang yumuko ito nang bahagya ay halos magdikit na rin ang kanilang mga labi.

        Nakatitig sila sa isa’t isa.

        Humaplos ang dalawang palad ni Ben sa kanyang magkabilang pisngi.

        Kusang yumakap ang kanyang mga bisig sa beywang nito.

        “I’ve never kissed anyone before,” bulong ni Ben.

“I never wanted anyone else to kiss me before,” sagot ni Odette. “Ngayon lang. Ikaw lang.”

        “Kahit ang iyong mga romance novel heroes?” nakangiti nang tanong ng binata.

        Namula si Odette.

        “I fantasized about them, pero hindi naman sila totoo,” amin niya. “Then, lately, when I tried to think about them, hindi ko na sila mabuo sa isip ko. Nanggugulo ka na kasi.”

        “Ow?” gulat na sabi ni Ben. “Lately? Kailan ito?”

        “M-mula noong nagpakamisteryoso ka,” sagot niya.

        Nangiti uli ang binata.

        “So, naintriga ka pala,” sabi nito.

        “Hahalikan mo ba ako o hindi?” hamon na ni Odette.

        Masarap makipag-usap nang ganoong magkayakap sila nang mahigpit at halos magkadikit na ang kanilang mga labi, pero sadyang inip na inip na siya.

        Lumapad ang ngiti ni Ben.

        “I’m warning you,” sabi nito. “Hindi ako expert na tulad ng mga nababasa mo.”

        “Just kiss me,” sagot ni Odette.

        Nakangiti pa rin si Ben nang unang magdikit ang kanilang mga labi. Pagkatapos, napalis na ang ngiting iyon.

        Kakaiba na ang pakiramdam na lumukob sa kanilang mga pagkatao. Kaytamis. Kay-init.

        Nawala na sa isip ni Odette ang lahat ng nabasa niya. Ang alam na lang niya ay ang pakiramdam ng mga labi ni Ben sa kanyang mga labi.

        Hindi na pala kailangan pang matutunan ang kung paano ang paghalik. Kusa nang nag-usap ang kanilang mga labi, hanggang sa tuluyan nang nagtalik ang kanilang mga bibig.

        Hindi alam ni Odette kung gaano sila katagal nanatiling ganoon. Pero pakiramdam niya’y kulang pa iyon. Hindi pa sapat.

        Kaya nang magtigil sila’y bitin pa siya.

        “Palagay ko, kailangan na nating bumalik sa loob,” humihingal na sabi ni Ben. “Before I lose control.”

        “Kontrolado ka pa pala sa lagay na iyon,” biro ni Odette.

        Tinitigan siya ng katipan. May kakaibang kislap sa mga mata nito.

        “Kung hindi ako kontrolado, we may end up naked under the moonlight,” sabi nito.

        Namilog ang mga mata ni Odette.

        Pero bago siya nakasagot ay nakangiting kinabig na siya ni Ben at inakay nang pabalik sa bahay.

        Dinala siya nito sa kinaroroonan nina Irene at Ding.

        “Magpapaalam na kami,” sabi ni Ben sa mag-asawa. “May pasok pa bukas, e. Napagod yata si Odette sa pagsasayaw.”

        “Ganoon ba?” sagot ni Irene. “Sige, okay lang.”

        “Thanks for coming, ha?” sabi ni Ding. “Kahit na ganitong working day.”

        “Nag-enjoy naman kami nang husto,” sabi ni Odette. “Pati na sa pagkain.”
        Natanaw  nilang nasa dance floor uli si Paul. Kasayaw naman si Cherry Pie.

        “Ipagpaalam n’yo na lang kami sa mga bisita ninyo, ha?” sabi pa ni Odette. “Hindi na namin sila aabalahin.”

        “Sige, kami na’ng bahala,” sagot ni Irene.

        Lumapit sa kanila sina Lorraine at Adan.

        “O, kanina pa namin kayo hinahanap, a,” sabi ni Lorraine. “Akala ko kanina, ‘Dette, kasama mo si Paul.”

        “Sinamahan ko nga siyang mag-ikot sa orchard,” sagot ng dalaga. “Naipakilala ko nga siya kay Ben, e.”

        Nagsalubong ang kilay ni Lorraine. Nalilito.

        Bago pa ito nakapagtanong uli, inakbayan ni Ben si Odette. Iyong akbay ng isang lalaki sa kanyang girlfriend.

        Nangiti si Odette.

        Namilog naman ang mga mata ni Lorraine.

        “Iuuwi ko na muna si Odette,” nakangiti ring paalam ng binata. “May pasok pa bukas, e.”

        Hindi nakaimik si Lorraine.

        “Oo nga,” si Adan na ang sumagot. “Palagay ko, susunod na rin kami sa inyo. Gumagabi nang masyado. Iniwan pa naman namin sa mga lolo’t lola si Denden.”

        “Good night,” paalam ni Odette.

        Tumango lang si Lorraine. Pero nagsisimula na rin itong mangiti.

 

WALA na sina Odette nang matapos ang musika’t nakaalis sa dance floor sina Paul at Cherry Pie.

        Nilapitan agad ni Cherry Pie si Lorraine.

        “Umalis na si Ben?” tanong nito. “Was that him I just saw?”

        “Umalis na sila ni Odette,” sagot ni Lorraine.

        “Pero magkaakbay sila,” naguguluhang sabi ni Cherry Pie. “Akala ko ba, kinakapatid ni Ben si Odette?”

        “Kababata, kinakapatid and the love of his life,” nakangiting paliwanag ni Lorraine. “Ever since I can remember, niligawan na ni Ben si Odette. Mukhang ngayong gabi, he finally got lucky.”

        “Ganoon?” nadidismayang sagot ni Cherry Pie Chuatoco.

 

“IKAW talaga, sinadya mo pang akbayan ako sa harap ni Lorraine,” magiliw na panunumbat ni Odette nang nasa kotse na sila ni Ben. “Na-shock yata tuloy ‘yung tao.”

        “Siguro naman maiintindihan na niya ang ibig sabihin niyon,” nakangiting sagot ni Ben.

        “Of course,” tango ni Odette. “Pero nagulat iyon. Sino naman kasi ang mag-aakala na ngayong gabi pa ito mangyayari.”

        “Ako man, palagay ko, I’m still in shock,” sabi ni Ben. “Parang hindi pa rin ako makapaniwala.”

        “Ikaw lang ba?” sagot ng dalaga.

        Sumulyap si Ben sa kanya.

        “Akala ko pa nga kanina, mawawala ka na sa akin nang tuluyan, e,” amin nito. “Natakot talaga ako no’ng makita kong masaya kang kasama nu’ng Paul Pereira na ‘yon.”

        “Nagselos din naman ako do’n sa Cherry Pie Chuatoco na iyon, a,” amin na rin ni Odette. “Inis na inis na nga ako sa iyo kanina. Actually, kaya ako nakipagsayaw kay Paul at sumama sa orchard.”

        Natatawang napailing si Ben.

        “Well, thanks to them, nagkaalaman na rin tayo nang totoo,” sabi nito. “Finally, after all these years.”

        “Oo nga,” sang-ayon ni Odette. “Tumatanda na tayo, e.”

        Tawanan sila.

        Pagdating sa bahay nina Odette inihatid siya ni Ben sa pinto na tulad ng dati. Pero nang makapasok ang dalaga, sumunod ito sa loob ng bahay. At muling isinara ang front door.

        “Pahingi muna uli ng kiss,” ungot ni Ben habang nakatayo sila sa madilim na salas.

        Hindi na nito kinailangan pang magdalawang-salita. Agad nang sinalubong ni Odette ang yumayakap nitong mga bisig.

        Higit na maalab at mapusok ang pangalawa nilang halik. Ganoon pa ma’y bitin pa rin si Odette nang kumalas ang mga labi ni Ben sa kanya.

        “May utang ka pa,” sumbat ng binata.

        “Ano?” pagtataka niya.

        “You haven’t told me you love me,” paalala ni Ben. “Hindi ako aalis dito hangga’t hindi mo sinasabi iyon.”

        “Talaga, ha?” hamon ni Odette.

        “Totoo,” giit ni Ben.

        “E di hindi ko sasabihin,” nakangiting pahayag ng dalaga. “Para hindi ka na umalis dito.”

        Tumawa si Ben.

        “Pilya ka talaga,” sabi nito.

        “Seryoso ako,” sagot niya.

        Sumeryoso ang mukha ni Ben.

        Sinalubong ni Odette ang nag-aapoy nitong titig. Inalis niya ang kanyang mga bisig sa pagkakayakap sa leeg ng katipan at sa halip ay hinawakan niya ito sa kamay. At hinila nang paakyat sa hagdan. Patungo sa kanyang kuwarto.

        “Odette...” nag-aalangang sabi ni Ben habang sumusunod din naman sa kanya. “This means we’ll have to get married as soon as possible.”

        Tumango siya. Paakyat pa rin.

        “Kailangang tawagan natin sina Ninong bukas para pauuwiin sila nang mas maaga,” pagpapatuloy ni Ben.

        Tumango siya. Paakyat pa rin.

        “Kailangang lakarin na natin ang papers sa munisipyo. Pag-usapan ang church wedding. Ang entourage. Ang reception.”

        Tumango siya. At binuksan ang pinto ng kuwarto.

        Pumasok siya. Pumasok si Ben. Ito uli ang nag-lock ng pinto.

        “Puwede mo nang sabihin,” bulong ni Ben. “Hindi ako aalis.”

        Bago sumagot si Odette, inabot na muna niya ang zipper sa likuran ng kanyang damit. Mabilis niya itong ibinaba. Dahan-dahan namang ibinagsak sa sahig ang itim na mini.

        Isinunod niya ang kanyang panloob. Wala siyang itinirang saplot.

        Habang ginagawa niya iyon, sa sinag ng buwang tumatagos sa salamin ng bintana ay nababasa niya ang pagsambang nakabadha sa mukha ni Ben. Pagsambang puno ng wagas ng pag-ibig.

        Dahan-dahan din siyang lumapit pa sa katipan. Muli niyang iniyakap sa leeg nito ang kanyang mga braso at bago ganap na naglapit uli ang kanilang mga labi ay binigkas niya ang mga salitang kaytagal na nitong hinintay marinig.

        “I love you, Ben. I’m all yours. Make me your wife.”

        Habang hinahagkan siya nito nang napakariin, inalsa na rin siya ni Ben at dinala sa higaan. Nang ibaba naman siya nito doon at samahan ay sapatos lamang ang hinubad ng binata.

        “Take these off,” hiling ni Odette habang hinahatak ang polo ni Ben.

        Pero kinuha ni Ben ang kanyang dalawang kamay at itinaas ang mga ito sa ibabaw ng kanyang ulunan. Pagkatapos ay lumuhod ito na nakatukod ang mga tuhod sa magkabila ng kanyang katawan.

        “We’ll do this my way,” bulong ng binata habang hinahagkan siya sa may punong-tainga.

        Napadaing si Odette, lalo na nang magsimulang gumala ang mga labi at kamay ni Ben. Hindi niya akalaing  ganoon ang maipadama nito sa kanya na mga sensasyon.

        Kinilala ni Ben ang bawat pulgada ng kanyang katawan. Hinagkan. Sinuyo. Sinamba.

        Walang ipinagkait si Odette. Isinuko niya pati ang kanyang kamalayan. Makauling ulit siyang pumailanlang nang nakakapit lamang sa mga balikat ni Ben bilang tangi niyang gabay sa pagbabalik-malay.

        Hindi na niya napansin nang sa wakas ay nag-alis na rin ng saplot si Ben. Nagisnan na lamang niyang wala nang namamagitan sa kanila ni manipis na tela.

        Mula roon ay sabay nilang inarok ang pinakamisteryo ng pag-ibig. Ang ganap na pagsasanib ng dalawang nilalang sa iisang ligaya.

        Pagkatapos, kaytagal nilang nanatiling magkayakap pa rin nang kayhigpit. Ninanamnam ang kanilang pagkakaisa.

        Nang muling magsalita si Ben, may ibinulong na naman ito sa kanya.

        “Sa next round... let’s do it your way.”

WAKAS

Basahin ang kwento ng pag-ibig

ng kapatid ni Odette sa

Abakada ng Pag-ibig: Rhianna

(Kapag hindi lumabas ang kasunod na chapter pagkatapos nito, pindutin ang > o kaya’y ang Mga Lumang Mga Post na link.)

(Link sa listahan ng iba pang mga nobela.)