Abakada ng Pag-ibig: GWEN Chapter 3

 FREE TAGALOG ROMANCE NOVELS

 CHAPTER 3

 

PINAGTAWANAN lang siya ng pinsan niya.

        “They’re just having fun at your expense,” paliwanag nito. “Obvious kasi ang pagkainosente mo, e. At saka ikaw ang pinakabata’t pinaka-conservative dito.”

        “Hindi naman ako prude, ano?” pahumandig na sagot ni Gwen. “At saka hindi na ako inosenteng teenager. I’m twenty-three. And I’m a woman of the nineties.”

        “But still a virgin,” nakangiting tukso ni Darla.

        “Hindi naman nila alam iyon,” irap ni Gwen.

        “Anong hindi?” natatawang batikos ni Darla. “Halatang-halata ka, e. Kapag pumupulupot si Geraldine kay Lyon, o kapag naghahalikan iyong dalawa, mapula ka pa sa lobster.”

        “Bakit kasi ginagawa nila iyon sa mismong harap ko,” reklamo ni Gwen. “Parang nananadya pa sila.”

        “Exactly,” tango ni Darla. “Noong una, hindi nila sinasadya iyon. Talagang demonstrative lang si Geraldine. Pero no’ng nakita nila ni Lyon ang reaction mo sa lambutsingan nila, na-amuse siguro iyong dalawa. Kaya magmula noon, sinasadya ka na nilang i-shock. Patindi nang patindi. You never fail to react naman kaya enjoy sila.”

        “Pero bakit parang pati ako, sini-seduce ni Lyon?” nagugulumihanang tanong ng dalaga.

        “Nakakapagtaka bang ma-attract siya sa iyo?” ganting tanong ni Darla. “You’re beautiful. Mas maganda nang di-hamak kaysa kay Geraldine. Mas sexy. Lalo na ngayong hindi ka nagme-make-up dito sa isla. Lagi kang mukhang fresh na fresh.”

        “Akala ko ba, umiiwas siya sa dalaga dahil takot siya sa commitment?” tanong pa rin ni Gwen.

        “Hindi naman porke’t sine-seduce ka niya, payag na siyang mag-commit sa iyo,” sagot ng pinsan. “Nagbabakasakali lang iyon na maka-score.”

        “E bakit kinukunsinti siya ni Geraldine?” pagtataka ni Gwen. “Parang tuwang-tuwa pa nga si Geraldine kapag nakikitang nilalandi ako ng boyfriend niya.”

        “Alam mo bang may tsismis na bisexual si Geraldine?” pabulong na sabi ni Darla. “May rumors din na mahilig siya sa sexual deviations. Iyong mga kakaibang eksperimento sa sex.”

        Napakurap si Gwen.

        “So may posibilidad na attracted din sa iyo si Geraldine,” pagpapatuloy ng pinsan niya. “Baka sine-set up ka nila for a menage a trois. You know, iyong tatluhan.”

        “No way!” bulalas agad ni Gwen.

        “Hey, relax,” sabi ni Darla. “All you have to do is say no. Nandito kami ni Pete. Hindi namin hahayaang may mangyari sa iyo kung ayaw mo.”

        Magmula noon ay lalo pang nailang si Gwen kina Lyon at Geraldine.

        Pero ewan kung bakit kahit na anong tanggi ang gawin niya sa kanyang sarili, ang totoo’y attracted pa rin siya kay Lyon.

 

MINSAN nang nabanggit ni Darla kay Gwen na napakagaling ni Lyon maggitara. Pero hindi naman niya akalaing ganito kagaling.

        Tapos na silang maghapunan kanina at nagkakasayahan ang grupo sa patio na nasa gilid ng villa. Kasama uli nila sina Tom at Kyle.

        Biglang hinilingan ni Geraldine ang kalaguyo.

        “Lyon, why don’t you play your guitar for us? I’ll dance for you. We haven’t done that for some time.”

        “Sure,” pakibit-balikat na sagot ng binata.

        Nag-utos si Geraldine sa isang kawaksi. Ipinakuha ang gitara.

        At nang magsimulang tumugtog si Lyon, biglang pinanindigan ng balahibo si Gwen.

        Ang inaasahan lang kasi niyang marinig ay iyong mga simpleng pop tunes, mellow rock o folk songs. Iyong tinatawag na unplugged music o iyong mga karaniwang naririnig niya na tinutugtog ng mga live band.

        Hindi niya inaasahang ang mapapakinggan niya ay katulad niyong napanood niya sa pelikula ni Antonio Banderas na Desperado. Tugtuging may ereng Latino. Dramatic. Makapangyarihan. Seductive.

        At ibang-iba si Lyon kapag tumutugtog. Mula sa unang pagkalabit pa lang nito sa mga kuwerdas, parang napaloob na ang binata sa kakaibang mundo. Isang mundo na kung saan walang anumang mga tumatabing sa damdamin. Isang mundo ng purong damdamin.

        Ang mukha nito’y naging salamin ng samutsaring emosyon. Ang mga mata nito’y nagkabuhay. Nagningning. Nag-apoy.

        At kahit nanatili lang itong nakaupo sa maliit na bangkong bilugan, ang buong katawan nito’y kumilos nang ayon sa musika ng gitara. Ayon sa emosyon ng musika.

        Hindi maalis ang mga mata ni Gwen kay Lyon. Kahit nang magsimulang sumayaw si Geraldine – interpretative jazz na may indak at galaw na mala-flamenco.

        Hindi naman kasi napapansin ni Lyon si Geraldine. Tumutugtog lang ang binata para sa sarili.

        At sa pakiramdam ni Gwen ay para sa kanya.

        Dahil nanunuot sa bawat himaymay ng kanyang pagkatao ang musika ni Lyon. Tumatagos sa kanyang puso’t kaluluwa ang mga emosyong ipinaaabot ng binata.

        Sa mga sandaling iyon, dahil sa musikang iyon, parang bumagsak na rin ang lahat ng mga nakatabing sa damdamin ni Gwen. Nalantad nang ganap ang nilalaman ng kanyang puso.

        Hindi na niya maikaila sa kanyang sarili kung gaano katindi ang kanyang paghahangad kay Lyon Llamanzares.

        Sa kabila ng lahat ng kanyang nalalaman tungkol sa binata. Sa kabila ng lahat ng kanyang hindi alam tungkol sa binata.

        Para itong isang obsesyon na hindi niya matanggihan. Hindi matalikuran.

        Gusto niya si Lyon.

        Kailangan niya si Lyon.

        Kasabay ng pagtanggap ni Gwen sa katotohanang iyon, natapos ang pagtugtog ng binata.

        At sa mismong pagtigil ng musika ay dumilat ito. Tumitig nang diretsong-diretso kay Gwen.

        Huling-huli siya sa sandali ng kanyang kahinaan. Kung kailan lantad na lantad ang kanyang damdamin. Ang kanyang pangangailangan.

        At hindi niya nagawang ikubli iyon kay Lyon.

        Ni hindi niya nagawang mag-iwas ng tingin.

        Naputol lang ang pagkakahinang ng kanilang mga tingin nang magpalakpakan ang kanilang mga kasamahan.

        “Bravo! Bravo!” sabi ni Baron Karl.

        “Magnifico!” sang-ayon ng maybahay nito.

        “That was breathtaking,” sabi ni Summer.

        “Absolutely!” tango ni Johnny.

        “I never thought the guitar could be such a powerful and sexy instrument,” halos padaing na sabi ni Kyle.

        “Just as powerful and sexy as Geraldine’s body while dancing,” dugtong ni Tom.

        “Aren’t we the perfect pair?” may pagmamalaking pahayag ni Geraldine. “We always make beautiful music together. Any time. Anywhere.”

        At pinukulan nito ng mapanuksong ngiti ang kalaguyo.

        Ngumiti rin si Lyon – pero iyong dati na nitong ngiti.

        “You know what? This puts me in the mood for a midnight cruise,” sabi ni Baron Karl.

        “That’s a wonderful idea,” sang-ayon agad ni Johnny. “Some moonlight dancing on the yacht would be perfect.”

        “Oooh, that would be so romantic,” pabuntong-hiningang sabi ni Darla.

        Pero mabilis na sumingit si Gwen.

        Masyado pa kasi siyang apektado ng naganap kanina. Hindi na yata niya kayang humarap pa nang mas matagal kay Lyon.

        “I think I’ll pass,” sabi niya. “I’d rather go straight to bed.”

        “Us, too,” biglang sabi ni Geraldine na ikinakawit ang braso sa braso ni Lyon. “I think it’s time for us to go to bed. But feel free to use the yacht, friends. You can sail all night and sleep over if you want. That would be fun.”

        “Count us out,” sabi rin ni Tom. “Kyle and I are going home.”

        Mabilis na nagkasundo ang grupo. Nagkanya-kanya nang panhik para kumuha ng mga bihisang babaunin ang mga pupunta sa yate.

        “Sigurado kang ayaw mong sumama?” tanong ni Darla sa pinsan.

        “Inaantok na ako, e,” pagdadahilan ni Gwen. “Isa pa, ano naman ang gagawin ko roon? It’s supposed to be a romantic dancing cruise at pares-pares na kayo. Magiging wallflower lang ako.”

        “Of course not,” sagot ni Darla. “Sa dancing naman, we always change partners.”

        “E pagkatapos?” pakli ni Gwen.

        Napahagikhik si Darla.

        “Kunsabagay,” amin nito. “Sige, bahala ka. Sleep tight and sweet dreams.”

        Para naman hindi siya magmukhang killjoy hindi muna pumanhik si Gwen hangga’t hindi pa nakakaalis ang mga kasama. Masaya niyang inihatid ang mga ito hanggang sa pinto.

        Ganoon din naman ang ginawa ng magkalingkis na sina Geraldine at Lyon.

        Nang makalayo ang grupo, tumalikod na si Gwen para pumanhik.

        “Gwen, won’t you join us?” narinig niyang tawag ni Geraldine.

        Nilingon niya ang dalawa.

        Akala niya’y niyayaya siya ng mga ito na manatili sa salas para makipagkuwentuhan pa o uminom.

        “Thanks, but I’m going to bed,” nakangiting tanggi niya.

        “Well, doon din naman ang punta namin,” sagot ni Geraldine. “Why don’t the three of us go to bed together? That would be fun, don’t you think?”

        Umakyat yata ang lahat ng dugo ni Gwen sa ulo. Aktuwal na naramdaman niyang parang lumalaki ang ulo niya sa pangingilabot.

        Pulang-pula siya. Hindi na niya magawang magsalita.

        Lalo pa’t parang nanunudyo ang ngiti ni Geraldine.

        At tulad ng dati ay nakangiti lang nang malamig si Lyon. Naghihintay.

        Mabilis na umiling lang si Gwen. At tumalikod na siya’t patakbong tumalilis papanhik sa kanyang silid.

        Pagdating doon ay siniguro niyang mai-lock ang barrel bolt ng pinto. Hindi siya nagtitiwala sa susian lamang dahil malamang ay may susi si Geraldine sa bawat pinto ng villa.

        Alam naman niyang hindi siya pipilitin ng dalawa sa ayaw niya. Pero mahirap na. Walang masama kung magsisiguro siya.

        Dumiretso si Gwen sa banyo. Dali-dali siyang naghubad at tumapat sa mainit na shower. Para bang maaari niyang alisin sa pagpaligo ang masamang pakiramdam na idinulot ng paanyayang iyon.

        Pero paglabas niya ng banyo, narinig naman niyang nasa kabilang kuwarto na ang dalawa. Nasa kuwarto ni Lyon na katabi ng kuwarto niya.

        At parang nananadya pa ang mga ito. Panay ang halakhakan. Kumakalabog ang kung anu-ano na parang naghahabulan ang mga ito, o may mga naglalaglagan sa sahig. Binilisan ni Gwen ang pagsusuot ng pantulog. Pagkatapos ay sumubsob na siya sa kama.

Mayamaya nama’y umingit ang kama sa kabilang kwarto. Parang bumundol nang bumundol ang headboard niyon sa dingding. Paulit-ulit. Pagkatagal-tagal. Itinakip ni Gwen ang unan sa kanyang tainga.

        Paano pa ba siya makakatulog nito? Mabuti pa siguro kung sumama na lang siya sa yate.

 

MADALING-ARAW na nang makatulog ang dalaga. Noon lang kasi tumahimik ang kabilang kuwarto.

        Gayunpaman, balisa ang kanyang pagtulog. At maagang-maaga siyang nagising.

        Pakiramdam ni Gwen, pagdilat niya ay hindi pa rin siya nakapagpahinga nang sapat. Kailangan niya ng preskong hangin.

        Bumangon siya’t nagsuot ng robang seda. Pagkatapos ay nagtuloy siya sa munting balkonahe ng silid.

        Pagbungad pa lamang niya ng balkonahe ay tumingala na ang dalaga nang nakapikit. Kaysarap ng banayad na init ng araw sa kanyang balat, lalo pa’t  may kasabay na mabining ihip ng hanging dagat. Humugot siya ng malalim na hininga.

        Saka siya dumilat at tumingin sa paligid.

        Para lang matigilan.

        Dahil naroon din pala si Lyon. Nasa kabilang  balkonahe nga ito – sa balkonahe ng sarili nitong silid. Pero wala pang isang metro ang espasyong nakapagitan sa dalawang balkonahe. Pupuwede nga silang dumukwang at maghalikan sa espasyong iyon.

        Napakurap si Gwen. Bakit ba pakikipaghalikan na agad kay Lyon ang pumasok sa isip niya?

        Mabuti na lang at nakatingala rin ang lalaki’t nakapikit. Hindi siya nakikita.

        Nakasandal ito sa barandilya ng balkon, nakatalikod sa dagat at nakaharap sa pintong papasok sa silid. Nakaroba rin ito nang seda, panlalaki nga lang. At nakabukas sa harap ang roba. Lantad ang matipuno nitong dibdib.

        Awtomatikong gumala ang paningin ni Gwen sa dibdib ng binata. Awtomatikong bumaba. Bumaba nang bumaba.

        At napasinghap siya.

        Dahil naroon din pala si Geraldine. Nakaluhod sa harap ni Lyon. Abalang-abala.

        Lumipad ang paningin ni Gwen pabalik sa mukha ng binata.

        At nakasalubong niya ang titig nito. Na may kasabay na nanghahamong ngiti.

        Muli, namula si Gwen. Pulang-pula.

        At muli, tumalikod siya’t tumalilis. Pumasok sa silid.

        Tuluy-tuloy na naman siya sa banyo. Naghubad at tumapat sa shower.

        Pero sa pagkakataong ito’y parang hindi kayang pawiin ng tubig ang init na lumulukob sa kanyang buong katawan. Kahit pa malamig na tubig na ang kanyang ipinapaligo.

        At nakadama siya ng paninibugho kay Geraldine Boyer.

(Kapag hindi lumabas ang kasunod na chapter pagkatapos nito, pindutin ang > o kaya’y ang Mga Lumang Mga Post na link.)

(Link sa listahan ng iba pang mga nobela.)