Abakada ng Pag-ibig: GWEN Chapter 2

 

FREE TAGALOG ROMANCE NOVELS

CHAPTER 2

INIHATID sina Gwen ng private jet nina Pete sa Haiti. Magmula roon ay nag-helicopter naman sila patungong St. Francois. Wala kasing malaking airport ang island resort. Helipad lamang ang kasya roon.

        Maliit lang pala ang isla. Parang Boracay lang. Pero mas maganda nang di-hamak ang dalampasigan ng St. Francois na nalalatagan ng nakasisilaw na pinong puting buhangin. Asul na asul naman ang pagkalinis-linis na tubig-dagat.

        Nangakahilera nang paikot sa isla, nakaharap sa dagat, ang mga pribadong grand villa ng mga eksklusibong miyembro ng island resort.

        Nasa gitna naman ng isla ang clubhouse kung saan naroon ang helipad, ang clinic, ang gym at sauna, ang tatlong restaurant, ang shopping center, ang salon at barber shop, at iba pang serbisyong para sa mga miyembro. Naroon din ang may limang palapag na resort hotel para sa mga panauhing hindi na magkasya sa mga villa ng mga miyembro.

        Mula sa helipad, inihatid sila ng service van ng resort patungo sa Villa Boyer.

        Sinalubong sila ni Geraldine sa pinto ng villa. Naka-bikini ito na pinatungan lang ng sarong na itinapi sa balakang.

        “Welcome,” nakangiting sabi ng napakaganda nilang hostess. “I’m glad you made it.”

        “It’s really nice to be here,” sagot ni Darla. “Ang sarap ng hangin at ang ganda-ganda ng beach lalo na mula sa chopper.”

        “Mabuti’t kumpleto kayong tatlo,” sabi ni Geraldine na kay Gwen naman nakatuon ang ngiti.

        “Thanks for inviting me, too,” sagot ng dalaga. “I really need this break. Nako-claustrophobia na ako sa sikip at smog ng New York.”

        “Well, you can relax and enjoy yourself here, dear,” sabi ni Geraldine. “Ako rin nga, I never stay in New York for long. Nagpupunta lang ako roon kapag may kailangang daluhang social function. I’d rather bring my friends to these beautiful havens.”

        May limang panauhing nauna na raw sa kanilang dumating doon, dagdag na pagkukuwento nito. Ang Pilipinong negosyanteng si Johnny Andante at ang asawa nitong Amerikana na si Summer. Ang Aleman na si Baron Karl Von Geiss at ang asawa nitong Pilipina na si Baroness Zaida. At ang Pilipinong si Lyon Llamanzares.

        Palihim na sinulyapan ni Darla ang pinsan nang mabanggit ang pinakahuling pangalan.

        Nakuha ni Gwen ang mensahe. Si Lyon Llamanzares ang kasalukuyang kalaguyo ni Geraldine Boyer. Iyong tinawag ni Darla na “flavor of the month.”

        “Nasa yacht sina Johnny, Summer, Karl at Zaida,” sabi pa ni Geraldine. “You’ll meet them later. Pero nariyan sa loob si Lyon. He kept me company while waiting for you.”

        At kumindat ito, pilyang-pilya, bago humalakhak.

        Pagpasok nila sa marangyang salas ng villa, may inabutan nga sila roong lalaking nakahiga nang prenteng-prente sa sopa.

        Natigilan si Gwen pagkakita sa lalaki.

        Wala itong pang-itaas. Nakapantalon lang na puti, malambot ang tela at maluwang ang tabas. Walang sapin ang mga paa.

        Lantad ang matipunong dibdib ng lalaki. Ganoon din ang mga maskuladong bisig at ang patag na tiyan – iyong tinatawag na washboard abs dahil defined ang bawat muscle.

        Ang mala-Adonis na kabuuang iyon ay nababalutan ng makinis na balat na kakulay ng malapot na tsokolateng hinaluan ng gatas.

        Ang profile ng mukha ng lalaki ay hindi rin alangan sa katawan nito. Malago ang mga kilay. Makapal ang pilikmata sa mga matang nakapikit. Matangos ang ilong. Prominente ang panga. Parang iginuhit ang korte ng mga labi.

        Hindi malaman ni Gwen kung saan niya pagtatagalin ang kanyang mga mata. Nakakabatubalani ang mga labing iyon, pero nakakahatak din ng atensiyon ang mga maskuladong bisig, matipunong dibdib at patag na patag na sikmurang iyon...

        “Lyon...” malambing na tawag ni Geraldine. “They’re here...”

        Dumilat ang lalaki. At sa isang mabilis na pagkilos, na hindi nalalayo sa paggalaw ng kapangalan nitong leon, nakatayo na ito’t nakangiti sa kanila.

        Nakalimutan na ni Gwen ang huminga.

        Ito pala si Lyon Llamanzares.

        Mas guwapo pa pala ito kapag nakaharap. At gising. Pero bakit ganoon ito kung kumilos? At tumayo? At ngumiti?

        Parang ang buong katauhan nito’y may ere ng sensuwalidad. Maging ang bagsak ng buhok nito sa noo ay may pang-akit na sensuwal.

        Sa kabilang banda, ang ngiti nito’y kalkulado. Hindi umaabot sa mga mata. Sa halip, may balot ng misteryo ang mga mata nitong kaytiim kung makatitig.

        Pakiramdam ni Gwen, para siyang nakaharap sa isang makapangyarihang panganib na nakakatuksong suungin.

        Iyon ang kauna-unahang pagkakataon na nakadama siya ng sensuwal na atraksiyon sa isang lalaki. At sobra ang tindi. Nanuyo ang kanyang bibig at lalamunan. Nag-init ang kanyang mga pisngi. Kinapos siya ng hininga. At ang talagang ikinahiya niya sa kanyang sarili ay nang magtama ang kanilang paningin at naramdaman niya ang isang kaysarap na pagkislot sa kaibuturan ng kanyang pagkababae.

        Kasabay pa naman iyon ng pagpapakilala ni Geraldine sa kanila. Mabuti na lang pinakahuli siyang ipinakilala. Kahit paano ay nakabawi muna siya ng balanse.   

        “And this is Darla’s cousin, Gwen Garchitorena,” sabi ni Geraldine sa binata. “Manila-based siya, tulad mo. Nagbabakasyon lang din kina Darla.”

        Ayaw sana ni Gwen na maglahad ng kamay. Mabibistong nanlalamig ang kanyang mga palad. Lalo pa’t nakita niyang hinagkan ni Lyon ang kamay ni Darla kaninang ang pinsan niya ang ipinakilala rito.

        Pero hinihiling ng kabutihang-asal na maglahad din siya ng kamay. Wala siyang magawa.

        “Hello,” simpleng sabi niya.

        “Enchanted to meet you,” sabi ni Lyon habang kinukuha ang kanyang  palad.

        Nanatili itong nakatitig sa kanya habang dahan-dahang ginagawaran ng mainit na halik ang likod ng kanyang mga daliri.

        Para siyang kinuryente sa paglapat ng mga labi ng binata sa kanyang laman. Sa parang paghaplos ng mainit nitong hininga sa kanyang balat.

        “Isn’t he just to die for?” pabuntonghiningang sabi ni Geraldine.

        Saka lang natauhan si Gwen. Agad siyang nagbawi ng kamay, sabay ngiti nang alanganin kay Geraldine.

        “Oh, it doesn’t bother me,” tumatawang sabi nito sa kanya. “Lyon is really such a flirt with everyone. It’s part of his charm.”

        At humahalakhak na kumapit ito sa braso ng binata.

        “Come, darling, ihatid natin sila sa kanilang mga kuwarto,” anyaya ni Geraldine.

        Nasa ikalawang palapag ang kanilang mga silid. Naihatid na roon ng mga kawaksi ang kanilang mga bagahe.

        May tigalawang silid-tulugan sa tatlong gilid ng kuwadradong villa. Lahat ay nakabungad sa maliit na salas na nasa gitna ng pangalawang palapag.

        Ang salas na iyon ay binibigyang-liwanag ng clear glass sliding doors na nasa ikaapat na gilid ng bahay – iyong nakaharap sa Silangan. Patungo ang mga pinto sa terasang may hagdang pababa sa swimming pool at dalampasigan. Sa ganoong disenyo ng villa, madaling makakapanhik nang diretso sa mga silid-tulugan mula sa pool o sa beach.

        Itinuro ni Geraldine ang mga magkakatabing silid-tulugan.

        “Diyan sa south wing ang kuwarto nina Johnny at Summer, katabi ang kina Karl at Zaida,” sabi nito. “Dito sa west wing ang kuwarto ni Lyon. Katabi ang kuwarto mo, Gwen. Sa kabila mo naman, pero sa north wing, sina Darla at Pete. Katabi nila ang kuwarto ko. Kasi, it would be scandalous kung kami ni Lyon ang magtatabi, hindi ba?”

        At muling humalakhak si Geraldine.

        Namula si Gwen.

        Naisip niya, ano ba namang babae ito? Ipinangangalandakan ang pakikipag-ulayaw sa kalaguyo. Nasaan na ang sinasabi ni Darla na pagiging “discreet” nito?

        Kunsabagay, naisip din ng dalaga, kampante siguro ito sa piling ng mga kumbidadong panauhin. Lumalabas nga naman na parang mga kakutsaba na rin sila sa ginagawa nito.

        Nakadama si Gwen ng matinding pagkabalisa. Parang gusto na niyang bumalik na lang sa New York.

        Sa kabilang banda, kapag napapagawi ang mga sulyap ni Lyon sa dako niya ay muling nagkakabuhul-buhol ang paghinga ni Gwen. At may kung anong puwersang humahatak sa kanyang manatili roon.

 

HAPON na, pagkapananghalian, nang muling magkasarinlan sina Gwen at Darla.

        Wala pa ang mga panauhing naglayag sa yate. Si Geraldine naman ay magsisiyesta raw muna. At nayaya ni Lyon si Pete na mag-tennis sa clubhouse.

        Siniguro muna ni Gwen na nasa silid na niya silang magpinsan bago niya ito inusisa. Napakarami niyang gustong malaman tungkol sa misteryosong si Lyon Llamanzares.

        “Totoo pala, ano?” sabi niya. “Tell me more about Geraldine and Lyon. Naiintriga ako.”

        “Para namang ngayon ka lang nakakita ng ganyan,” sagot ni Darla. “Kahit pa sa Manila, nangyayari iyan. It’s an old refrain – the rich matron and the handsome gigolo.”

        “Of course, I’ve heard of it before,” sabi ni Gwen. “Pero ni minsan, hindi ko pa nakita nang aktuwal. Hindi naman isinasama ng mga kaibigan ni Mommy sa mga social functions ang kanilang mga toy boys.”

        “Kunsabagay,” sagot ni Darla. “Okay, this is what I know about Llamanzares. Old rich ang pamilya ng mother niya – ang mga Alejo. Only child si Alliona. Dati namang family driver ng mga Alejo ang Daddy niyang si King Llamanzares – formerly known as Francisco ‘Paking’ Llamanzares.”

        “Oh?” naiintrigang sambit ni Gwen.

        “Parang fairy tale, ano?” sabi ni Darla. “Unfortunately, it didn’t have a happy ending. Kahit pinag-aral ng mga Alejo si King Llamanzares, they couldn’t really transform him into someone of their own kind. Walang alam si King sa paghawak sa negosyo. Nang mamatay ang parents ni Alliona, naipalugi ni King ang mga negosyo ng mga Alejo. Na-bankrupt sila. Nagsugal din kasi ito at nambabae. Kaya nga siguro nagka-kanser si Alliona – dahil sa tensiyon at kunsumisyon. Namatay rin nang maaga.”

        “How sad,” iling ni Gwen.

        “That’s the story behind our handsome gigolo,” pagtatapos ni Darla.

        “Ano’ng ibig mong sabihin na gigolo?” paglilinaw ni Gwen. “H-hindi ba, that’s just another word for... a male prostitute?”

        Parang ayaw niyang maniwalang ganoon si Lyon. Naghihimagsik ang loob niya.

        “Well, not in his case, dear” iling ni Darla. “Hindi siya bayaran. In fact, hindi siya tumatanggap ng kahit regalo mula sa kanyang mga nagiging ka-affair. Except, of course, for free board and lodging pag tulad nito, just like us din naman na invited guests. In other words, he’s not in it for the money.”

        “Ganoon?” nakataas ang kilay na sabi ni Gwen. “E saan siya kumukuha ng ikinabubuhay niya?”

        “It seems na may minana rin siya kahit paano from his grandparents na hindi nagalaw ng Daddy niya,” sagot ni Darla. “Enough to keep him going without working. If you observe him, wala siyang mga maluhong gamit.”

        “At saka hindi basta-basta nakukuha si Lyon ng kahit na sinong magkagusto sa kanya,” dagdag pa ni Darla. “Unang-una, he has made it clear that he won’t get into any gay relationship. Hanggang kaibigan lang niya ang mga gay. The women, on the other hand, can only make propositions but he still does the choosing. Kailangang may certain something na mag-a-appeal sa kanya para pumayag siyang makipag-fling sa babae. Si Geraldine, nakuha yata ang atensyon niya dahil dating stage actress. She can act, sing and dance. Nag-e-enjoy si Lyon na makipag-jamming sa kanya. He’s one hell of a guitar player, you know.”

        “Siya pa ang namimili ng babae?” natatawang ulit ni Gwen. “Kunsabagay, he’s gorgeous. Pila siguro ang mga rich matrons na may gusto sa kanya.”

        “You bet,” tango ni Darla. “At hindi lang matrona. All kinds of women. Iyon nga lang, hands off daw si Lyon sa mga biyuda, divorcees, separated women and singles. Ayaw kasi ng commitment. He prefers married women para talagang panandaliang fling lang.”

        “Bastard,” iling ni Gwen.

        Natawa si Darla.

        “Bakit? Dahil hindi siya pumapatol sa dalaga?” kantiyaw nito. “Pero ingat ka pa rin, my dear cousin. He’s such a bad boy. He may still seduce you just for the fun of it. Alam mo namang novelty dito ang tulad mong virgin.”

        At humalakhak ito na parang nakakaloka.

 

NANG gabing iyon, sa hapunan, nakilala nina Gwen ang iba pa nilang kasama sa Villa Boyer.

        Mapagbiro pala si Baron Karl. Madaling makapalagayang-loob. Parang ordinaryong tao lang ang apatnapu’t limang taong gulang na Aleman kahit may dugo itong bughaw.

        “I’m always glad to meet Filipinos,” sabi ni Baron Karl sa kanila. “After all, our children are going to be half-Filipino. Actually, I already feel like a Filipino myself. I love eating adobo and tinapa and kare-kare with bagoong.”

        Kakatwang ang umaasta pang aristokrata ay ang asawa nitong si Zaida. Sa pagkakakuwento ni Darla kay Gwen, nagmula lang naman sa middle class na pamilya ang Pilipina bago naging baronesa. Natatawa tuloy ang magpinsan sa mayabang na kababayan.

        “Ay naku, I hate it when he asks for bagoong in the winter,” reklamo pa nito sa sinabi ng asawa. “The whole house stinks. Me, I’d rather have caviar.”

        Sa kabilang banda, parehong mapagpakumbaba ang mag-asawang Andante. Halatang mahal na mahal ni Johnny ang misis na dating commercial model. Napaka-sweet naman kasi ng napakaganda ring si Summer.

        “There was a time when I craved green mangoes and bagoong,” pagkukuwento ng babae. “We had just gone back to New York from our Philippine vacation. Johnny thought I was already pregnant.”

        “I had to go to all the Asian grocers in New York, looking for green mangoes and bagoong,” dugtong ni Johnny. “Sadly, it was a false alarm. She wasn’t pregnant, after all. Just matakaw.”

        At nagkabungisngisan ang mag-asawa.

        Nakadama ng kaunting inggit si Gwen. Naisip niya, sana, ganoon din ang maging kapalaran niya sa pag-aasawa. Iyong magkatugmang-magkatugma ang kanilang mga personalidad. Iyong lagi silang masaya sa piling ng isa’t isa. Friends and lovers.

        Sa tingin niya, magtatagal nang habambuhay ang pagsasama ng mag-asawang Johnny at Summer. Hindi magkakasawaan ang mga ito dahil may matibay na pundasyon. Pag-ibig at pagkakaibigan.

        Sana’y ganoon din ang mamagitan sa kanila ng kanyang pinakahihintay-hintay na “one great love.”

        Naramdaman ni Gwen na may nakatitig sa kanya. Awtomatikong napasulyap siya sa gawing iyon.

        Si Lyon pala. Matiim ang pagkakatitig nito sa kanya. Parang gustong arukin ang laman ng kanyang isip. Ng kanyang damdamin.

        Namula si Gwen. Nag-init hindi lamang ang kanyang mga pisngi kundi ang kanyang buong katawan.

        Agad siyang nag-iwas ng tingin. Napapahiya. Inis na inis.

        Bakit ba kasi ganito ang kanyang reaksiyon sa lalaking iyon? Bakit hindi niya makontrol ang kanyang sarili? Alam na alam naman niya kung anong klaseng lalaki si Lyon Llamanzares. At malayung-malayo ito sa tipo ng lalaki na hinahangad niyang maging bahagi ng kanyang buhay.

 

NANG mga sumunod na araw, may iba pang nakilala si Gwen.

        Ang may-ari ng villa na katabi ng kina Geraldine ay ang sikat na Amerikanong gay international fashion designer na si Tom Thierry. Kasama nitong nagbabakasyon doon ang Greek-American boyfriend na si Kyle Bylos.

        Madalas makasama ng grupo nila sa beach ang dalawa. Madalas ding kinukumbida ang mga ito ni Geraldine sa paglalayag nila sa yate o sa hapunan sa Villa Boyer.

        Kahit pilit ikinukubli ni Kyle, halatang-halata na matindi ang crush nito kay Lyon. Malalagkit ang mga tinging ipinupukol nito sa binata kapag inaakalang hindi nakamasid si Tom.

        Paano naman kasi, naisip ni Gwen, si Lyon Llamanzares ay talagang isang malaking temtasyon sa babae man o sa gay.

        Ang ipinagtataka ni Gwen ay kung bakit parang sa kanya itinututok ni Lyon ang nakakapanghina nitong charms. Hindi ba’t umiiwas daw ito sa dalaga?

        Magmula pa noong unang araw niya sa Villa Boyer, lagi na niyang nahuhuli si Lyon na nakatitig sa kanya. Noong simula, ipinalagay niyang ganoon lang ito sa lahat ng babae. Pero nang lumaon, naobserbahan niyang hindi naman ito tumititig nang ganoon kina Darla, Summer at Zaida, o maging sa kalaguyo nitong si Geraldine.

        Bakit siya lang ang pinagtutuunan ng binata ng ganoong pansin?

        Kung tutuusin, wala nang kailangan pang gawin si Lyon para siya matuliro sa pang-akit nito. Kahit hindi siya nito pansinin ay imposibleng hindi siya matukso sa taglay nitong mga pisikal na katangian at ere ng sensuwalidad.

        Pero parang lalo pa siya nitong tinutukso.

        Sa tuwing nahuhuli niya itong nakatitig sa kanya, sa halip na mapahiya ay ngumingiti pa ito nang nakakaloko. Iyong ngiti nitong hindi naman umaabot sa mga mata. Gustung-gusto tuloy niyang madiskubre kung ano ba ang misteryo sa likod ng mga matang iyon.

Para namang may inihahatid na hamon ang ngiting nasa mga labi ni Lyon: “Kailangang lumapit ka kung gusto mong madiskubre ang mga lihim ko.”

        Madalas din, sa tuwing may pagkakataon, sinasadya ng binata na halos magdikit na sila o halos magkiskis na ang kanilang mga balat. Sa pag-aabot nito sa kanya ng pagkain o ng kahit na ano. Sa pagdaan nito sa tabi niya. Sa pagkakaupo nila nang magkatabi sa terasa, sa yate o kahit saan. Pero laging may kahit na isang pulgadang espasyong hindi nito tinatawid.

        At sa beach, kapag din lang naroon si Gwen, siguradong hihiga na si Lyon sa mismong tabi niya. Naka-swimming trunks lang. Mag-iinat pa ito nang bigay na bigay. Pagkatapos ay prenteng-prenteng matutulog.

        Dapat sana’y iiwan niya ito sa mga pagkakataong ganoon. Siya na dapat ang iiwas. Pero kung bakit naman hindi niya magawa. Hindi niya malabanan ang tukso na manatili sa tabi ni Lyon at palihim na pagsawain ang kanyang mga mata sa kakisigan nito.

        Ang sinasabi na lang niya sa kanyang sarili, wala namang masama sa tumingin, hindi ba? Marunong lang siyang mag-appreciate ng male beauty. At ang kabuuan ni Lyon ay halos walang pinagkaiba sa mga klasikong male nudes ni Michaelangelo.

        Pero naiilang na nang ganap si Gwen nang mapansin niyang napapansin na rin ni Geraldine ang mga ginagawa ni Lyon. At ang hindi niya maunawaan ay ang reaksiyon ng babae. Sa halip na mainis at magselos ay parang aliw na aliw pa ito sa nagaganap.

        Bakit ganoon? Hindi ba’t magkarelasyon ang dalawa?

        Hindi na niya natiis na hindi magsumbong kay Darla.

(Kapag hindi lumabas ang kasunod na chapter pagkatapos nito, pindutin ang > o kaya’y ang Mga Lumang Mga Post na link.)

(Link sa listahan ng iba pang mga nobela.)