Abakada ng Pag-ibig: DESIREE Chapter 4

 

FREE TAGALOG ROMANCE NOVELS

HINDI sanay uminom si Brad, beer man o hard drinks. Paminsan-minsan, napipilitan lang siyang makibagay sa mga dinadaluhang kasayahan. At kahit sa mga pagkakataong iyon, hanggang isang bote lang ng beer o isang shot lang ng anumang alak ang kaya niya.

        Pero nitong gabing ito ng Sabado, umiinom si Brad nang mag-isa sa komedor ng bungalow nila sa Project 8.

        Nag-iisa talaga ang binata sa bahay na iyon na ipinundar ng kanyang mga magulang. Dadalawa kasi silang magkapatid at ang mas nakababatang si Bliss ay nakapag-asawa na’t nakatira sa States. Sumunod na rin doon ang kanilang Papang at Mamang para tumulong sa pag-aalaga sa dumaraming mga apo na kailan lang ay nadagdagan ng pang-apat.

        Dahil maliit lang naman ang three bedroom bungalow nila, hindi na kumuha si Brad ng katulong sa bahay. Kaya na niyang mintinahin iyon at pangalagaan ang kanyang sarili. Sanay siyang maglinis ng bahay, magluto, maglaba sa washing machine at mamalantsa. Nahiyang na rin siya sa pamumuhay nang mag-isa.

        Sa tipo ng trabaho niya, madalas din naman siyang wala sa bahay. Halos linggu-linggo ay may mga training seminar silang inilulunsad na umookupa maging sa kanyang mga weekend. Isa nga lang ito sa mga bakante niyang Sabado.

        Kung bakit naman kasi nabakante pa siya ngayon. Sana’y nagka-schedule na lang siya. Di sana’y may napagbabalingan siyang trabaho. Hindi iyong ganitong parang mababaliw siya sa sama ng loob.

        Paano namang hindi siya magkakaganito? Alam niyang kaninang hapon pa dumating si Arman, ang boyfriend na pinakahihintay ni Desiree. At sa nagdaang ilang oras ay siguradong maligayang-maligaya ang dalawa sa kanilang reunion.

        Ang sakit. Ang sakit-sakit.

        Ilang taon na siyang ganito – lihim na umiibig sa kanyang pinakamatalik na kaibigan. At hindi niya talaga makasanayan ang sakit na dala ng kaalamang iba naman ang iniibig ni Desiree at hindi siya.

        Unang araw lang ng unang taon nila sa UP ay napansin na niya ang maganda at maamong dalaga. Pero sa buong taong iyon ay natorpe siya. Hindi niya ito nagawang lapitan. Hanggang patingin-tingin lang siya.

        Mga sophomore na sila nang magkaroon siya ng pagkakataon – nang suwertehin siyang maging kapareha ni Desiree sa kanilang class project sa Sociology. Doon sila naging mabuting magkaibigan.

        Ang masaklap lang, nalaman din niya noon na nagka-boyfriend na si Desiree nang nagdaang summer vacation.

        Ganoon na lang ang kanyang panghihinayang. Galit na galit siya sa kanyang sarili. Kung tutuusin ay una niyang nakilala ang dalaga. Binigyan na siya ng kapalaran ng isang buong taon para kumilos. Pero sinayang niya ang pagkakataong iyon.

        Gayunpaman, hindi siya pinanghinaan ng loob. Nangako siya sa kanyang sarili na matiyaga siyang maghihintay ng panibagong pagkakataon. At kapag dumating iyon ay hinding-hindi na niya palalampasin pa. Hindi na niya hahayaang makawala si Desiree.

        Ang katwiran niya, hindi pa naman kasal ang dalaga. Boyfriend pa lang naman iyon. Marami pang maaaring mangyari. Ang babata pa nila. Malaki ang posibilidad na magkahiwalay pa rin ang dalawa, lalo pa’t nalaman niyang nasa Boracay si Arman. At kapag nangyari iyon ay kailangang naroon siya sa tabi ni Desiree.

        Maingat na inalagaan ni Brad ang pagkakaibigan nila ng dalaga. Nagpakamaginoo siya. Itinago niya ang lahat ng senyales ng tunay niyang  nadarama. Ayaw niya kasing mailang o mangamba ito sa kanya.

        Noong nalaman niyang nagpunta sa Saudi si Arman ay lalo siyang natuwa. Mas malaki na ang posibilidad na magkasira ang dalawa. Marami siyang naririnig na mga long distance love affairs na hindi nagtatagal.

        Pero matibay ang relasyon ng dalawa. Nakalipat na si Arman sa States ay matiyaga pa ring naghihintay si Desiree.

        Hindi akalain ni Brad na magtatagal din siya nang ganoon. Kaso, habang dumaraan ang mga araw at taon ay lalo ring hindi na niya magawang lumayo kay Desiree.

        Sa pamantasan pa lang, araw-araw na silang magkaklase sa lahat ng subjects. Nakagawian na rin nilang maging magkapareha sa lahat ng mga project. Kaya naman madalas ay magkasama pa rin sila kahit Sabado’t Linggo sa paghahanda sa mga iyon.

        Sabay rin silang nag-apply sa trabaho at natanggap sa iisang kompanya pagka-graduate. Araw-araw pa rin silang magkasama at kapag may training seminar ay hanggang Sabado’t Linggo uli.

        Pinakasentro na ng buhay niya si Desiree. Mamamatay yata siya kapag nawala ito.

        Nang banggitin ng dalaga sa kanya na malamang ay magpapakasal na ito sa kasalukuyang uwi ng boyfriend ay parang sinentensiyahan ng bitay si Brad.

        Dapat sana ay gumawa na siya ng anumang hakbang para protektahan man lang ang kanyang sariling damdamin. Alam niyang kapag dumating na ang mismong kasal ni Des ay sobra-sobrang sakit ang madarama niya.

        Pero ano nga ba ang magagawa niya? Mas lalo namang hindi na niya kayang lumayo sa babaing kanyang pinakamamahal.

        Hindi na baleng para siyang tino-torture sa paulit-ulit na pagpapahayag ni Desiree ng kasabikan sa darating nitong kasal. Iniisa-isa pa nito sa kanya ang pinapangarap na mga detalye sa kasal na iyon. At kung wala raw sariling choice si Arman ay gusto nitong siya ang maging best man. Siya pa sa halip na sarili nitong kapatid.

        Nangangarap na rin si Desiree ng buhay may-asawa. Iyong bubukod na sa mga magulang at magsasarili ng tirahan, kahit daw inuupahang apartment lang muna. Iyong magtutulungan silang mag-asawa sa mga gawaing-bahay – pagluluto, paglilinis, paglalaba’t pamamalantsa. At siyempre, iyong pagkakaroon ng baby.

        Kapag nangangarap na si Desiree nang ganoon ay pinapantasya na lamang niya na siya ang lalaking kasama nito sa ganoong mga eksena.

        Kakatwang magkatulad na magkatulad ang kanilang mga simpleng pangarap.

        Ano ang gagawin niya kapag ikinasal na nga sa iba si Desiree? Maghihintay pa rin ba siya?

        Wala na yata siyang ibang kayang gawin.

        Hindi naman sa ipinagdarasal niyang mauwi sa paghihiwalay ang mga ikakasal. Ayaw niyang mangyari iyon dahil ayaw na ayaw niyang masaktan si Desiree. Hindi na baleng siya ang magdusa, huwag lang ang kanyang mahal.

        Mananatili siya sa tabi ni Desiree bilang matalik nitong kaibigan para umalalay sa anumang pangangailangan nito. Kung kinakailangang tumulong siya sa ikagaganda at ikatitibay ng relasyon ng mag-asawa, gagawin niya iyon. Kakayanin niya kahit napakasakit.

        Sa kabilang banda, gusto rin niyang bantayan si Desiree. Huwag na huwag lang magkakamali si Arman na saktan ito’t paluhain. Hindi siya magdadalawang-isip na makialam.

        Nakalimang bote ng beer si Brad. Sapat na iyon para mahilo siya’t mamanhid ang kanyang pakiramdam. Hindi na nga siya umabot sa kuwarto. Sa sopa na lang siya bumagsak at nakatulog.

        Kinabukasan, tanghaling tapat na nang magising siyang naliligo sa pawis. Parang mabibiyak din ang kanyang ulo sa sakit.

        Tumuloy siya sa banyo at naligo. Nagbabad nang matagal sa ilalim ng dutsa.

        Bumabayo pa rin ang sakit ng kanyang ulo paglabas niya roon. Uminom siya ng paracetamol na sinabayan niya ng ilang tasa ng matapang na kape. Maya-maya’y inilalabas na niya sa lababo ang laman ng kanyang nangangasim na sikmura.

        Matapos magpahinga nang sandali ay oatmeal naman ang sinubok niyang kainin. Doon medyo kumalma ang kanyang katawan.

        Pero hindi pa rin nagtanda si Brad. Mas matindi ang dinaramdam niya sa dibdib kaysa sa pananakit ng kanyang katawan. Nang gabing iyon ng Linggo ay bote na naman ng beer ang hawak niya.

 

PERO mali ang akala ni Brad. Hindi nagsasaya si Desiree nang mga oras na iyon ng Linggo. Sa halip ay nagngingitngit ang dalaga.

        Ano nga ba iyong sinabi niya kay Arman kahapon? Na magsisimula sila nang panibago sa araw na ito? A fresh start.

        At ipinangako niya sa sarili na bibigyan niya ang kanyang boyfriend ng panahon at pagkakataon para matutunang tanggapin ang mga pagbabagong naganap sa kanya.

        Pero nang muling pagtaasan ni Arman ng kilay ang kanyang kasuotan nang gabing iyon ay kumulo na naman ang dugo ni Desiree.

        Ano ba naman kasi ang masama sa kanyang little black dress na mini at gawa sa chiffon na may satin lining? Bulgar na ba ngayon ang empire cut na may spaghetti straps?

        Nagtiyaga pa nga siyang mag-manicure at pedicure sa kanyang sarili nang deep red para bumagay sa lipstick niyang ganoon din ang kulay at sa mga mata niyang naka-eyeliner na itim. Bagay na bagay rin iyon sa three-inch-high stilleto-heeled sandals niyang gawa sa itim na charol.

        Ano nga ba ang sabi noon ni Brad nang isuot niya ito sa isang formal dinner ng kliyente na dinaluhan nila?

        “You look stunning and elegant. Very classy.”

        Bakit hindi siya ma-appreciate ni Arman nang ganoon?

        Dala na nito ang mga pasalubong para sa kanila. Kumpleto. Mayroong para sa kanyang Daddy at Mommy, sa kanyang mga kapatid, pati na rin sa kanyang hipag at dalawang pamangkin.

        Pero hindi gaanong nasiyahan si Desiree sa pasalubong ni Arman sa kanya.

        Napakamahal nga, oo. Isang Psion palmtop computer. Kasinggaling ng laptop pero sinliit lang ng wallet. Very convenient. Very handy. Magagamit niya sa pag-oorganisa ng kanyang schedule at iba pang mga bagay. Higit pa sa isang electronic organizer.

        Pero napaka-praktikal naman ng regalong iyon. Wala man lang karoma-romansa. Walang thrill. Walang kilig.

        Sa halagang iyon ay maaari man lang sana siyang naibili nito ng simpleng singsing o pulseras o kuwintas. Kahit man lang sana pabango.

        Ang nagkagulo sa palmtop ay sina Walter, Winston at William. Ganado naman si Arman sa pagpapaliwanag sa iba’t ibang mga feautures niyon.

        At iyon na nga rin ang naging takbo ng buong gabing iyon. Ang mga lalaki na ang nagkumpul-kumpol at nag-usap-usap. Tanungan. Kuwentuhan. Bidahan.

        Hindi na halos nakapag-usap sina Desiree at Arman.

        At pinagalitan pa ang dalaga ng Mommy niya dahil hindi raw siya tumutulong sa hipag niyang si Nenet sa paghahanda at pagliligpit ng mga pagkain. Siya pa naman itong may bisita.

        Dala kasi nina Winston at Nenet ang lahat ng pagkain para sa gabing iyon. Galing sa fastfood outlet ng mga ito.

        Lalong nainis si Desiree. Nag-ayos pa naman siya nang husto. Iyon pala ay waitress lang ang magiging papel niya.

        Sa pag-uwi, nagboluntaryo si Winston na sila na ang maghahatid kay Arman. Sa puntong iyon ay balewala na kay Desiree. Nagpapasalamat pa nga siya. Dahil kung magkakasarilinan sila ay  pihadong magkakairingan lang naman uli sila. Mainit na kasi ang ulo niya.

(Kapag hindi lumabas ang kasunod na chapter pagkatapos nito, pindutin ang > o kaya’y ang Mga Lumang Mga Post na link.)

 

(Link sa listahan ng iba pang mga nobela.)