FREE TAGALOG ROMANCE NOVELS
Abakada
ng Pag-ibig: Francesca
ABAKADA NG PAG-IBIG: JULIANNA
by Maia
Jose
Copyright Maria Teresa
C. San Diego
All Rights Reserved
Published in print by Valentine
Romances
Books for Pleasure,
Inc.
First printing 1999
ISBN: 971-502-919-1
TEASER:
Convent-bred si Julianna. Mula high
school hanggang college ay naging boarder sa pribadong kolehiyo ng mga madre.
Kaya naman konserbatibo ang dalaga. Mailap sa kalalakihan.
Ganoon na lang ang kanyang pagkataranta
nang makadama ng matinding atraksiyon kay Jules. Sa pagkakaalam pa naman niya’y
bohemyo ang binatang best friend ng kanyang Kuya Lyon.
Hindi rin malaman ni Jules kung paano ipapahayag ang damdamin kay Jolen. Paano bang ligawan ang isang may pagkamanang?
CHAPTER 1
DUMILAT
si Jules Hermosa nang biglang tumugtog ang malakas na rock music mula sa kanyang
radyo. Tumagilid siya sa higaan para patayin ang mini-radio cum alarm clock na
nakapatong sa side table ng kanyang kama. Naka-program iyon para awtomatikong
tumunog tuwing alas-singko ng umaga.
Pagkatapos ay ginawa niya ang nakagawian
na niyang gawin nitong huling walong buwan. Kinuha niya ang nakakuwadrong
larawan ni Julianna na katabi ng radyo, at hinagkan.
“’Morning, love,” nakangiti pang bulong
ng binata habang tinititigan ang maamong mukha ng dalaga.
Kuha iyon sa kasal ng best friend niyang
si Lyon, walong buwan na ang nakararaan. At siya mismo ang potograpong kumuha
ng larawan.
Napabuntonghininga si Jules.
Hinding-hindi niya makakalimutan ang
okasyong iyon. Bukod sa kasal iyon ng
kanyang pinakamatalik na kaibigan, doon din niya unang nasilayan ang kanyang
dream girl.
Ang totoo’y noon pa niya kilala si
Julianna, pero sa mga kuwento lang ni Lyon. Magmula kasi nang maging magkaklase
sila ni Lyon sa first year college ay naibida na nito sa kanya ang kaisa-isa’t
nakababatang kapatid. Iyon nga lang, ni sa litrato ay hindi pa niya nakita si
Jolen.
Sampung taon na silang magkaibigang
matalik ni Lyon at kayrami na nilang napagdaanan pero kung hindi pa ito
ikinasal ay hindi pa niya makakaharap nang personal ang pinakaiingatan nitong kapatid.
Kunsabagay, talagang hindi sila magkakatagpo ng dalaga dahil naka-interna ito
sa mga madre sa Colegio de Sta. Maria.
Ayon sa pagkakaalam ni Jules, ipinasok
si Jolen bilang boarder sa Colegio magmula pa noong ito’y nasa ikalawang taon
sa high school. Kamamatay lang noon ng ina ng magkapatid na Llamanzares at
nakatakdang iuwi ng ama ng mga itong si King Llamanzares sa bahay ang matagal
nang kalaguyo.
Minabuti na raw ni Lyon na payagang
mailagay sa mga madre ang batambata pang si Julianna kaysa naman mapilitan itong
lumaki sa piling ng madrastang hilaw. Huling taon na rin naman iyon ng binata
sa kolehiyo at nagbabalak na rin itong magsarili sa lalong madaling panahon.
Nang layasan na nga ni Lyon ang sariling
ama pagka-graduate ay kinupkop ito ng pamilya ni Jules. Doon sila lalo pang
nagkalapit na para nang magkapatid.
Tumulong si Lyon sa mga gawain ni Jules
sa pension house at bar ng pamilya Hermosa. Tumugtog ito ng ilang set sa gitara
sa gabi. Tumulong sa PR sa mga customer.
Nang lumaon, nahatak ito ng grupo ng mga
milyonaryong jetsetters sa paglalayag sa iba’t ibang bahagi ng mundo. Natagurian
si Lyon na isang gigolo – pinag-aagawan ng mayayamang matrona.
Alam ni Jules na ang totoo’y hindi
kailanman naging bayaran ang kanyang pinakamatalik na kaibigan. Nawili lang itong
makipagrelasyon nang walang kaseryosohan sa kung sinu-sinong babaing may-asawa
dahil sa paniniwalang wala naman itong mapapala sa pag-ibig.
Nabago lang ang paniniwala ni Lyon nang
makilala nito si Gwen – na siya nitong napangasawa.
Kaya nga ganoon na lang ang pasasalamat
ni Jules kay Gwen. Bukod sa napatino nito ang kanyang best friend, naging daan
pa ang kasal ng dalawa sa pagtatagpo nila ni Julianna.
Hindi naman nakapagtatakang maganda si
Jolen dahil guwapo ang kuya nito. Pero
hindi inaasahan ni Jules na ganoon ito kaganda.
Literal na natigilan siya’t napasinghap
nang makita ang maid of honor nina Lyon at Gwen. Parang nililok ng eskultor ang
mukha nito. Parang sa isang classical sculpture ang kariktan. Maging ang hugis
ng katawan nito’y perpekto. Tamang-tama ang proporsiyon ng mga kurba sa
katangkaran. At napakakinis ng kutis.
Ang higit pang nakaakit kay Jules ay ang
kakaibang kahinhinan ni Julianna. Mahiyain ang dalaga. Mabini kung kumilos. Parang
babasaging kristal.
Naburang lahat ang mga dating pamantayan
ni Jules sa babae nang makaharap niya si Julianna. Nabago ang mga dating
inakala niyang kaakit-akit na mga katangian ng babae. Katulad ng seksing
pananamit. O seksing pagkilos. Ang malalagkit na sulyap at nakakatunaw na mga
pagtitig. Ang mga salitang may subtle flirtation. Ang pagiging agresibo.
Noon kasi ay kabaligtaran ni Jolen ang
tipo ng babaing hinahangaan niya.
Mga estudyante pa sila ni Lyon sa La
Salle nang una siyang mahibang sa ramp model na si Natasha Gomez.
Napakaganda ni Natasha. Kahit nga weird
o off-beat na make-up ang itapal ng mga stylist sa mukha nito’y lumilitaw at
lumilitaw pa rin ang mala-aristokrata nitong kagandahan. Pati ang pangangatawan
nito’y hindi kasingpayat ng karaniwang modelo. Malaman pa rin ito at makurba.
Pero agresibong Pinay si Natasha.
Sobra-sobra ang kumpiyansa sa sarili. Anuman ang gustuhin ay inaangkin. Walang
pinangingilagan.
Habang nagmomodelo’y nag-aaral din ito
noon sa La Salle. Ipinagmamalaki nga nito ang pagiging “beauty and brains”. At nang
makapagtapos ay nagtayo ito ng sariling modelling agency – bagay na hindi
dating ginagawa ng isang kasalukuyan pang top model. Ang karaniwang nagaganap
ay mga retiradong modelo lang ang nagtatayo ng ganoong mga ahensiya.
Magmula pa noong nasa college sila ay
para nang tutang susunud-sunod si Jules kay Natasha. Ang sabi nga ni Lyon,
obsessed na raw siya sa modelo.
Hindi naman ibig sabihin niyon ay wala
na siyang ibang niligawan. Nakasiyam na girlfriend na nga siya magmula first
year college hanggang ngayong 27 na siya – hindi pa kasama sa bilang ang apat
na naging ka-M.U. niya noon sa high school.
Sa kabila ng lahat, nanatili ang kanyang
pagkahumaling kay Natasha Gomez. At alam ng babae iyon.
Naging magkaibigan kasi sila noon sa La
Salle. Nagkasama sa isang organisasyon. Doon nga niya naipakita nang husto kay
Natasha ang kanyang pagkahibang dito.
Alam ni Natasha na kahit may girlfriend
siyang iba – at kahit nitong mga propesyunal na sila – ay tarantang tatalima
siya sa anumang hilingin nito. Iyon nga ang madalas na nagiging dahilan ng
pakikipagkalas sa kanya ng mga nakakarelasyon niya.
Nagbunga naman ang kanyang pagtitiyaga
noong isang taon. Sa wakas ay pinatulan na rin siya ng modelo.
May
limang buwan din naman silang naging magkarelasyon. At iyon na yata ang
pinaka-wild na limang buwan sa buhay ni Jules.
Hindi niya akalaing iyon mismong
obsesyon niya kay Natasha ang bagay na nakaintriga rito. At naging sentro ng
kanilang relasyon ang pagtuklas nito’t pagpapatupad sa lahat ng kanyang mga lihim
na pantasya. Gustung-gusto pala ng modelo iyong pinagpapantasyahan ito at
sinasamba.
Dapat sana ay
naligayahan nang husto si Jules. Kunsabagay, sa pisikal na aspeto’y nasiyahan
naman talaga siya. Pero napatunayan din niyang hindi pala sapat iyon.
Naramdaman kasi niyang hindi naman siya mahal ni Natasha. At
nadiskubre rin niyang hindi naman pala niya ito mahal. Tama nga ang salitang
ginamit ni Lyon. Obsesyon. Pisikal na pagnanasa. Ganoon lang ang nadama niya
kay Natasha. Ang modelo nama’y nag-ego tripping lang sa kanya. Pinagtripan lang
nito ang kanyang pagkahumaling.
Kapag pala nasa ganoong antas lang ang
relasyon, gaano man kaharot ang kanilang mga pagtatalik ay walang tunay na
kaganapang mararating. Hungkag pa rin ang damdamin. Nakakapagod lang.
Hindi na siya nagulat nang biglang
tinanggap ni Natasha ang isang offer para magmodelo sa London nang dalawang
taon. At nakapirma na ito ng kontrata nang basta na lang ikuwento sa kanya ang
tungkol doon. Ganoon lang at tapos na sila sa isa’t isa.
Siyempre, hindi ganoon ang dating niyon
sa ibang tao. Kahit nga kay Lyon. Ang akala ng lahat ay apektadung-apektado
siya ng paglayo ni Natasha.
Hindi naman magawa ni Jules na isiwalat
ang katotohanan maging sa pinakamatalik na kaibigan. Kahit paano’y nangingibabaw
pa rin ang kanyang pagkamaginoo. Ayaw niyang maging “kiss-and-tell.” Masyado
nang personal ang mga namagitan sa kanila ni Natasha para ipagsabi niya sa iba.
Dalawang buwan pa lang mula nang
makaalis ang modelo nang ikasal si Lyon. At sa panahong inaakala ng lahat na
lihim pa rin niyang iniiyakan si Natasha ay nakadama naman siya ng kakaibang
pagkahalina kay Julianna.
Mabuti na lang at may dala siyang kamera
nang araw na ‘yon. Bilang best man ay hindi niya iyon dala sa altar.
Ipinakihawak lang muna niya sa kanyang Mama. Ang Papa naman kasi niya’y nasa
harapan din bilang ninong.
Pero pagkatapos na pagkatapos ng pormal
na picture-taking ay agad niyang kinuha ang kanyang kamera. At nagkukuha na
siya nang nagkukuha ng mga litrato – na nobenta’y nuwebe porsiyento ay kasama
si Jolen.
Sayang nga at hindi ito ang nakasalo ng
bouquet ni Gwen. Kunsabagay, mabuti na rin iyon dahil hindi rin naman siya ang
nakasalo ng garter na initsa ni Lyon. Hindi niya yata matatanggap na may ibang
lalaking magsusuot ng garter sa binti ni Jolen.
Pinilit niyang gumawa ng mga pagkakataon
para makausap ang dalaga. Kaso, mahirap pala itong pagsalitain. Kay-iikli ng
mga sagot nito. Hindi naman nagsusuplada. Talagang mahiyain lang. Parang hindi
nga makatingin nang diretso sa kanya.
Gayunpaman, naging sapat na ang mga
pagkakataong iyon para mamemorya ni Jules ang maraming bagay tungkol kay Jolen.
Kung gaano kailap ang mapupungay nitong mga mata. Kung gaano katamis ang mga
tipid nitong ngiti. Kung gaano kalambing ang mala-anghel nitong tinig.
Pati ang maingat na pagkilos ni Jolen ay
masusi niyang pinag-aralan. Ang mga kumpas ng kamay nito. Ang maagap na
pagpigil sa damit sa gawing dibdib sa tuwing yumuyuko nang kahit bahagya. Ang pagtatakip ng mga daliri sa bibig kapag
natatawa. Maging ang di sinasadyang pag-indayog ng katawan nito habang
naglalakad.
Sapat na ang mga alaala ng okasyong iyon
para araw-gabing mabuhay sa kanyang isipan si Julianna.
Bukod doon ay narito pa ang kinuha
niyang mga larawan.
Mula sa lahat ng kanyang mga kuha ay
pinili niya ang pinakamaganda at iyon ang kanyang ipina-crop nang close-up at
ipina-enlarge bago ikinuwadro sa kanyang bedside table.
Ang iba pang mga larawan ay maayos na
naka-album at nakatago naman sa drawer ng mesa ring iyon.
Pero hindi siya tumigil lang doon.
Magmula nang bumalik sina Lyon at Gwen
mula sa honeymoon ay madalas na ang dalaw ni Jules sa nilipatang bahay ng
mag-asawa sa Paco. Kasama na kasi ng mga
itong tumira roon ang ama nina Lyon na si Daddy King at ang kaka-graduate lang
mula sa kolehiyo na si Jolen.
Bago ikasal sina Lyon at Gwen ay namatay
ang madrasta nina Lyon at Julianna. Naging daan iyon para magkapatawaran at
muling magkabuklud-buklod ang mag-anak. Nakipagsaya na nga sa kasalan si Daddy
King.
Si Jolen naman ay nagpalipas lang ng college
graduation bago umalis sa Colegio de Sta. Maria para pumisan na nang permanente
kina Lyon.
Kapag dumadalaw si Jules, hindi naman si
Jolen ang dinadalaw niya – kunwari. Nahihiya at naiilang pa rin kasi siyang
umamin sa nadarama niya sa dalaga. Idinadahilan na lamang niya ang kanyang
interes sa negosyong itinayo nina Lyon at Gwen.
Marketing arm ng isang urban poor
community cooperative ang kompanyang Regalo, Abubut, Atbp. ng mag-asawa. Ang
ibinibenta nila’y mga gift items na gawa sa ni-recycle na basura.
Nagboluntaryo si Jules na maglagay ng
display ng mga produkto sa lobby ng kanilang pension house at sa bungad ng
kanilang bar. Nang lumaon at lumaki na ang negosyo, nagboluntaryo na rin siyang
makisangkot at tumulong sa pag-iikot sa mga outlet sa gawing Malate hanggang
Cavite. Pero hindi pumayag sina Lyon na hindi siya bigyan ng komisyon.
Napilitan ang binata na tanggapin ang
komisyon. Kung tatanggi kasi siya ay baka makahiyaan na ng mag-asawa ang
pagtulong niya sa kompanya. Mauunsiyami ang kanyang dahilan sa madalas na
pagparoon.
Kaybagal na nga ng kanyang pag-usad,
mauudlot pa.
Hindi naman kasi niya laging
natitiyempuhan si Jolen sa bahay. Nagtuturo na ngayon ang dalaga sa Colegio de
Sta. Maria at madalas na mag-overtime dahil sa kung anu-anong school activities.
Kapag naman nag-aabot sila, hindi rin siya makaporma.
Hindi na nga malaman ni Jules kung
matatawa ba siya o maiinis sa sarili. Sa dinami-dami ng naging karanasan niya
sa babae ay kung bakit para siyang biglang natorpe kay Julianna.
Kaya heto, hanggang pahalik-halik na
lang siya sa malamig na salamin ng litratong nakakuwadro.
Naiiling na bumangon na ang binata.
Alas-singko diyes na. Kailangan na
niyang maligo’t magbihis para makasabay sa maagang pag-aalmusal ng kanyang Papa’t
Mama. Pagkatapos ay kanya-kanya na sila ng aasikasuhin. Ang dalawang matanda sa
pang-araw-araw na pagpapalakad sa Casa Hermosa pension house, at siya naman ay
lilipat sa katabi nitong Arte’t Kape.
Pet project ni Jules ang Arte’t Kape.
Siya ang nagpanukala sa mga magulang na upahan ang nabakanteng katabing gusali
para i-expand ang kanilang negosyo.
Dating office building ang lumang gusali
na napag-iwanan na ng panahon at mga matinong umuupa. Dahil hindi na naasikaso
ng mga may-ari ang maintenance nito, hindi na rin ito naging kaakit-akit sa
matitinong businessmen. Umabot nga sa puntong halos mga fly-by-night na
business ventures na lamang ang umuupa sa maliliit na kuwarto roon – na madalas
ding nakakalayas nang hindi nagbabayad ng upa. Bandang huli ay sumuko na ang mga
may-ari ng building at inialok na ang kabuuan nito for lease sa murang halaga
sa sinumang magtitiyagang bumalikat ng mga kakailanganing renovations.
At iyon mismo ang oportunidad na
kaytagal nang hinihintay ni Jules. Ilang taon na rin kasi niyang pinagkakainteresan
ang naturang gusali para sa isang proyektong unti-unting nabubuo sa kanyang
isip.
Ipina-renovate nga niya ang lumang
gusali pero sa paraang hindi masisira ang orihinal at makaluma nitong disenyo
na kumakatawan pa rin sa dating pagka-elegante ng Malate.
Sa unang palapag ay naglagay siya ng
24-hour cafe cum art gallery. Sa pangalawa’t pangatlong palapag naman ay may
mga function rooms na magagamit ng iba’t ibang uri ng mga artist para sa
kanilang mga art sessions, seminars, workshops, o exhibits.
Palibhasa’y dati nang hang-out ng mga
artist ang bar ng Cafe Hermosa, kabisado ni Jules ang mga pangangailangan ng
sirkulong iyon. At sasagutin ng kanyang Arte’t Kape ang mga pangangailangang
iyon sa larangan ng sining.
Naisip tuloy ng binata, mabuti na lang
at hindi natutulad sa takbo ng kanyang lovelife ang takbo ng kanyang project.
Hindi papatay-patay. Kahit man lang sa aspetong iyon ay nakakapuntos siya.
Masasabi niyang may achievement siya.
Kung kay Juliana ay ni hindi pa man lang
siya nakakaporma, sa Arte’t Kape nama’y nasa mga huling pagpipino na lamang
siya bago mag-soft opening sa susunod na linggo. Ibubukas na niya sa paraang
parang test run ang kanyang proyekto.
Nakapaligo na’t nakapagbihis si Jules
nang tumunog ang kanyang cellphone. Binasa niya ang mensahe habang papalabas ng
kanyang silid.
At napahinto siya sa may pinto pa
lamang. Galing kay Lyon ang mensahe.
“Gwen gave birth to a healthy baby girl
at 3:15 this morning. They’re both doing fine. Tatay na ako. Ninong ka na.”
“Yes!” hindi napigil na hiyaw ni Jules bago patakbong nanaog para ibalita ang pangyayari sa mga magulang.
(Kapag hindi
lumabas ang kasunod na chapter pagkatapos nito, pindutin ang > o
kaya’y ang Mga Lumang Mga Post na link.)
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento