Abakada ng Pag-ibig: HIYAS Chapter 9

FREE TAGALOG ROMANCE NOVELS

CHAPTER 9

NOBENTA’Y NUWEBE porsiyento ng pagkatao ni GM ay umaalma. Gustong makawala sa kanyang pagpipigil. Gustong sumunod kay Hiyas para ituloy at tapusin ang kanilang sinimulan.

        Gahibla na lang ang natitira sa kanyang kontrol pero nagawa pa rin ng binata na magkulong sa sariling kuwarto. Itinuloy niya sa banyo ang nag-iinit niyang katawan. Itinapat sa malamig na tubig ng dutsa.

        Masakit ang tama ng malayelong tubig sa katawang nilalagnat sa pananabik. Minumura ni GM ang sarili habang tinitiis ang lahat.

 

NAKAHIGA naman si Hiyas. Pakiramdam niya’y nakahiga na siya sa alapaap. Kakaiba ang ngiting nasa kanyang mga labi. Ngiti ng kaganapan.

        Oo nga’t hindi pa nangyari sa kanila ang lahat-lahat. Pero kung iyon pa nga lang ay  ganoon na ang hatid na kaligayahan sa kanya, paano pa kaya kapag nagtalik na sila nang ganap?

        Nabigo man siya kanina sa inaasahan niyang pagtuloy ni GM sa kanyang silid ay hindi niya ipinagtatampo iyon. Nauunawaan niya ang katipan.

        Katipan. Ganoon na ngayon si GM sa kanyang puso. Wala nang ibang maaaring ipakahulugan sa namagitan sa kanila kanina.

        At alam niyang umurong lang si GM dahil iyon ang dapat.

        Bukas, alam niyang sisimulan na ng binata ang pormal na panliligaw sa kanya. Magtatapat na ito ng pag-ibig. Isasatinig na ang lahat ng naipadama nito sa kanya kanina.

        Kapag nasa ayos na ang lahat, kapag pormal nang nailatag ang kanilang relasyon, wala nang magiging balakid sa lubos nilang pagpapahayag sa isa’t isa ng kanilang mga damdamin. Sa salita at sa gawa.

        Nakatulog si Hiyas nang nakangiti pa rin. Umaasa.

 

SABADO kinabukasan. Wala uling klase. Pero maaga pa ring gumising si Hiyas para sa kanilang regular na jogging session dahil tumigil na ang ulan. Mas lalo pa siyang ganado ngayon.

        Papalabas pa lang siya ng kuwarto, nalanghap na niya ang pamilyar na amoy ng brewed cofee mula sa percolator. May kasabay na masarap na amoy na nakakagutom.

        “Ano na naman iyang bagong recipe mo?” tanong niya kahit hindi pa namamataan si GM.

        Walang sumagot.

        Takang tumuloy si Hiyas sa paglabas sa may kusina. Walang tao roon. May sulat lang na iniwan ang binata sa ibabaw ng mesang kainan.

 

Hiyas,

 

        I had to go out to attend to something very important. Cancelled muna ang jogging natin. Basa pa’t madulas ang jogging path sa ibaba. At saka umuulan pa rin nang panakanaka. Mag-treadmill ka na lang kung gusto mo. There’s coffee in percolator. Ipinagluto na rin kita ng risotto – nasa wok sa ibabaw ng stove. I won’t be long.

 

GM

 

        Tumaas ang kilay ng dalaga. Ano naman kaya ang biglaang inasikaso ng mahal niya? May duda siyang sorpresa iyon para sa kanya.

        Napaka-thoughtful talaga ni GM. Bago umalis ay ipinaghanda pa siya ng agahan.

        Binuksan niya ang takip ng wok. Lalong umalingasaw ang masarap na amoy ng risotto ng binata – parang fried rice na iniluto sa olive oil, maraming bawang at kamatis, ground chicken, mushrooms, olives, paminta at basil leaves.

        Naramdaman ni Hiyas na gutom na gutom na siya. Panay tinapay nga lang pala ang kinain nila kahapon sa pananghalian at hapunan. Agad siyang kumuha ng pinggang mapagsasalinan ng risotto.

 

BANDANG alas-nuwebe, tumawag si Manang Thelma.

        “Hiyas, hindi pa rin ako makakapunta riyan ngayon,” sabi nito. “Kanina kasi iyong check-up nitong apo ko sa pediatrician. Binakunahan. Ang sabi ng doktor, malamang ay lagnatin daw ito mamaya. May sinat na nga ngayon, e. Ayoko munang iwan silang mag-ama. Baka mataranta iyong tatay, hindi malaman ang gagawin.”

        “Naku, sige lang ho, Manang,” sagot agad ng dalaga. “Asikasuhin ninyo iyang bata. Kayang-kaya na namin dito. Kung kinakailangang samahan ninyo sila nang ilang araw, walang problema. Balitaan n’yo lang kami.”

 

ALAS-ONSE, nakapaglinis na ng bahay si Hiyas. Nakapag-ehersisyo na siya sa treadmill ni GM. Nakapaligo na’t nakapagbihis – iyong pinakaseksi niyang gym shorts at bulaklaking tank top.

        Nakasalang na sa oven ang kanilang pananghalian – isang buong manok na tinimplahan niya ng asin, paminta, bawang at basil leaves bago pinalamnan  ng risotto na gawa ni GM. Kung may lechon paella, siya nama’y may sariling bersiyon ng litsong manok risotto.

        Narinig niyang bumukas ang pinto ng bahay.

        Entusiyastikong lumapit ang dalaga para salubungin si GM.

        Maliwanag ang kanyang ngiti pagbungad nito.

        “Hi,” sabi niya. “Lunch is almost ready. My turn. Hindi raw makakarating si Manang Thelma, e. Nilalagnat iyong apo.”

        Mabilis ang kanyang pagsasalita – panakip ng kanyang kaba.

        Alanganin naman ang ngiting isinukli sa kanya ni GM.

        “May... may kasama ako,” sabi nito.

        Tumuloy ito ng pasok sa salas para makasunod ang kasama.

        Tumambad sa may pinto si Krizha.

        “Hello,” nakangiting bati nito kay Hiyas.

        Kulang na lang ay mapanganga siya sa pagkabigla.

        Ibang klaseng babae ang kasama ni GM. Hindi niya malaman kung ihahambing niya ito sa Spice Girls o sa mga Baywatch beauties. Pagkaganda-ganda, matangkad at halos di kapani-paniwala ang kurba ng katawan.

        Kanina’y napakaseksi na ng pakiramdam ni Hiyas sa kanyang kakapiranggot na kasuotan. Pero nang makaharap ang babae, pakiramdam niya ay bigla siyang nagmukhang nene.

        Talbog siya sa suot nitong unitard na itim – na walang ikinaiba sa one piece swimsuit liban sa ibabang parang gym shorts. Bakat na bakat sa dibdib nito na wala itong suot na panloob – at hindi na nito kailangan ng anumang pangsuporta sa bahaging iyon. Hapit na hapit din ang unitard sa balingkinitan nitong beywang, patag na puson at mabilog na balakang. Ang malulusog nitong mga hita ay tama lang ang proporsiyon sa mahahaba at makinis nitong mga binti.

        At sa ganoong get-up ay hindi man lang rubber shoes ang itinerno nito. Sa halip, ang nakasuot sa mga paa ng babae ay platform sandals na Skechers na apat na pulgada yata ang taas.

        Sino ang babaing ito?

        “Hiyas, si Krizha,” tamang-tama namang pagpapakilala dito ni GM. “My executive vice president.”

        “My?” ulit ni Hiyas sa sarili. “My executive vice president?”

        “Krizha, si Hiyas,” pagpapatuloy ng binata. “Siya ang ikinukuwento ko sa iyo.”

        “Ikinukuwento?” ulit pa rin ng isip ni Hiyas. “At ano naman ang ikinukuwento mo sa babaing ito tungkol sa akin?”

        “We finally meet,” nakangiti pa ring sabi ni Krizha. “GM has told me so much about you.”

        “Talaga?” matabang na sagot ni Hiyas.

        “Upo ka, Krizh,” sabi ni GM.

        At nanguna pa ang binata sa pag-upo sa salas.

        Napansin ni Hiyas ang sobrang pagiging kumportable ng dalawa sa isa’t isa at hindi niya iyon nagustuhan.

        “May proposal kami sa iyo, e,” sabi pa ni GM na nakangiti na naman nang alanganin sa kanya. “Naikuwento ko kay Krizha ang mga plano mo. E mas malapit sa UP ang townhouse niya. Sa Sikatuna Village siya nakatira. At bakante ang isang bedroom niya. Puwede ka roon. Mas magiging convenient para sa iyo, di ba?”

        Napatigagal si Hiyas.

        Nagpalipat-lipat ang kanyang tingin sa dalawa.

        Nanatiling alanganin ang ngiti ni GM. Parang guilty na hindi niya mawari.

        Kampante naman si Krizha. Parang pinapakiramdaman lang siya.

        Sa simula’y parang hindi makuha ni Hiyas ang nagaganap. Parang gustong mablanko ng utak niya. Sinasagasaan ng mga emosyon niyang rumaragasa.

        Pero unti-unti rin niyang naunawaan ang sinasabi ni GM.

        Gusto nitong lumipat siya ng tirahan. Pinalilipat siya sa bahay ng Krizha na ito. Samakatuwid, pinaaalis na siya rito.

        Parang nanlaki ang kanyang ulo. Umakyat na yata roon ang lahat ng dugo niya sa katawan. Halos magdilim ang kanyang paningin.

        Hindi na siya makapagsalita. Bumubulwak na ang mga luha sa kanyang mga mata. Hagulgol na ang nais kumawala mula sa kanyang dibdib.

        Mabilis na tumalikod si Hiyas. Tumalilis nang patungo sa kanyang silid.

        “Hiyas!” narinig niyang tawag ni GM.

        Pero siniguro niyang nakakandado ang pinto bago siya nagkulong pa uli sa banyo. Doon, bakasakaling maitago ng makakapal na dingding ang kanyang mga hagulgol.

 

GUSTO nang mamatay ni Hiyas.

        Ang liit-liit na ng tingin niya sa kanyang sarili.

        Para pala siyang tanga na nagpapantasya ng kung anu-ano. Hanggang sa umabot ang lahat sa mga pangyayari kagabi.

        Kung susuriin, siya nga lang pala ang nagsimula ng lahat. Tinukso niya si GM. Bumigay lang ito.

        Kaya pala nang magkailaw uli ay para itong nahimasmasan. At agad na lumayo sa kanya.

        Sino nga naman siya para ipagpalit nito sa Krizha na iyon? Wala siyang binatbat.

        Isang executive vice president ng kompanya ni GM. Ibig sabihin, magaling. Kasing-kalibre ng binata.

        E siya? Isang high school graduate. Ano’ng ipagmamalaki niya? Iyong mga librong nabasa niya na tulad ng mga binabasa ni GM sa free time nito? Sapat na ba iyon?

        Neneng-nene siguro ang tingin ni GM sa isang disinuwebe anyos na tulad niya. Lalo na’t kung ikukumpara sa isang mature woman na tulad ni Krizha.

        Kahit sa pisikal na kaanyuan na lamang, nakakahiya na siya. Kumbaga sa bulaklak, bubot pa lang siya. Iyong isa ay ganap nang namumukadkad.

        Mahal na mahal siguro ni GM si Krizha. Kaya agad itong tumakbo sa babae kaninang umaga. Para mangumpisal. Para humingi ng tulong. Para malayo sa kanyang panunukso.

        Ang sakit naman. Ang sakit-sakit.

 

“I HATE to say this, but I told you so,” sabi ni Krizha kay GM.

        “Krizh, please,” hirap ang loob na iling ng binata.

        “Ang tigas naman kasi ng ulo mo,” pagpapatuloy ni Krizha. “Kanina ko pa ipinapaliwanag sa iyo na lalo mo lang pasasamain ang sitwasyon sa gimik mong ito. Kahit na sinong babae ang nasa kalagayan ni Hiyas ay talagang magwawala sa ginagawa mo. And to top it all, ako pa ang napili mong dalhin dito. E alam mo naman ang reaksiyon sa akin ng mga kapwa ko babae.”

        “Iyon na nga, e,” sagot ni GM. “Baka sakaling magselos siya sa iyo at lumabnaw ang sobrang atraksiyon sa pagitan namin. Kailangang maiwasan na ang nangyari kagabi. Muntik na, e.”

        “Pero mali ang diskarte mo,” giit ni Krizha. “Sinasaktan mo lang ang damdamin niya. Why not be honest with her? Ipaliwanag mo kung bakit nag-aalala ka na ituloy ang relasyon ninyo.”

        “Nataranta ako sa nangyari sa amin, e,” amin ni GM. “Basta ang iniisip ko lang, kailangang mailayo ko siya sa akin. Mailayo ko siya sa tukso.”

        “Kahit paiyakin mo siya in the process?” tanong ni Krizha.

        “Ayokong saktan siya,” iling ni GM. “Shit, what did I do?”

        “You fell in love,” nakangiting sagot ni Krizha. “Kaya lang, natataranta ka nga. Nabubulilyaso tuloy ang lahat. Aalis na ako. Ayusin mo iyan. Huwag ka na kasing gumimik ng kung anu-ano. Kausapin mo siya. Umamin ka. Sabihin mong binulabog mo ako kaninang alas-sais ng umaga para kaladkarin patungo rito. I’m giving you permission to tell her kung bakit imposibleng magkarelasyon tayo. Make sure you tell her the truth dahil kung hindi, ako mismo ang kakausap sa kanya. Ayokong maging kontrabida sa buhay ninyo. And I want both of you to end up living happily ever after.”

(Kapag hindi lumabas ang kasunod na chapter pagkatapos nito, pindutin ang > o kaya’y ang Mga Lumang Mga Post na link.)

(Link sa listahan ng iba pang mga nobela.)